Titus av Romarriket
Titus Flavius Vespasianus (30. desember 39–13. september 81), eller berre Titus, var ein romersk keisar frå år 79 til år 81.
| Titus | |||
 | |||
| Keisar av Romarriket | |||
| Periode | 79-81 | ||
|---|---|---|---|
| Fødd | 30. desember 39 | ||
| Fødestad | Roma | ||
| Død | 13. september 81 | ||
| Dødsstad | Aquae Cutiliae | ||
| Mor | Domitilla den eldre | ||
| Far | Vespasian av Romarriket | ||
| Ektefelle | Arrecina Tertulla, Marcia Furnella | ||
| Sambuar | Berenike | ||
| Barn | Giulia, Flavia | ||
| Føregangar | Vespasian | ||
| Etterfølgjar | Domitian | ||
Før han blei keisar, vann Titus seg ry som militær kommandør. Han tente under faren sin i Judea under den første romersk-jødiske krigen. Då Vespasian blei utropt til keisar i år 69, fekk Titus ansvaret for å slå ned det jødiske opprøret. I år 70 omleira og erobra han Jerusalem, og la byen og det andre tempelet i ruinar. Deretter blei Titus æra med ein triumf og minna med ein triumfboge i Roma.
Han etterfølgde far sin, Vespasian, etter at han døydde, og blei dermed den første romerske keisaren som etterfølgde sin eigen biologiske far. Som keisar er Titus best kjend for å fullføra Colosseum og for sjenerøsiteten sin etter to ulukker, vulkanutbrotet til Vesuv i år 79 og ein brann i Roma i år 80.
Titus var fødd i Roma, truleg den 30. desember år 39, som den eldste sonen til Titus Flavius Vespasianus —vanlegvis kjend som keisar Vespasian — og Domitilla den eldre.[1] Han hadde ei yngre syster, Domitilla den yngre (fødd år 45), og ein yngre bror, Titus Flavius Domitianus (fødd 51), kjend som Domitian.
Titus døydde etter knappe to år i embetet. Han blei erklært som gud av det romerske senatet og etterfølgd av den yngre bror sin, Domitian.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Titus» frå Wikipedia på engelsk, den 3. august 2018.
- Fotnotar
- ↑ Suetonius hevdar Titus blei fødd same året som Caligula blei drepen, 41. Men dette motseier utsegna hans om at Titus døydde i sitt 42. år, og Cassius Dio, som skriv at Titus var 39 då han blei keiar. Sjå Suetonius, The Lives of Twelve Caesars, Life of Titus 1, 11; Cassius Dio, Roman History LXVI.18; and Brian Jones; Robert Milns (2002). Suetonius: The Flavian Emperors: A Historical Commentary. London: Bristol Classical Press. s. 91. ISBN 1-85399-613-0.
