Wallis- og Futunaøyane
Wallis- og Futunaøyane (fransk Wallis-et-Futuna, futunisk og uveisk Uvea mo Futuna) er eit fransk oversjøisk område i Stillehavet. Det omfattar Wallisøyane (Uvea) i nord og Futunaøyane i sør. Arealet er 274 km² og folketalet 11 558 (2018).
| Wallis- og Futunaøyane | |||
| øygruppe | |||
|
|||
| Land |  Frankrike
| ||
|---|---|---|---|
| Hovudstad | Mata-Utu | ||
| Areal | 274 km² | ||
| Folketal | 11 558 (2018)[1] | ||
| Språk | fransk, futunaisk, uveisk | ||
| Tidssone | UTC +12 | ||
| Retningsnummer | +681 | ||
| Domene | .wf | ||
 Wallis- og Futunaøyane 14°18′07″S 178°06′34″W / 14.30181°S 178.10932°W | |||
 Kart over Wallis- og Futunaøyane.
| |||
| Wikimedia Commons: Wallis and Futuna | |||
Øyane vart først folkesette av polynesiske folkeslag. Dei vart først vitja av europearar på 1600-talet. Franske misjonærar kom dit i 1837 og konverterte folket til katolisismen. Dei vart gjort til fransk protektorat i 1887 og 1888. Dei vart ein fransk koloni, underlagt Ny-Caledonia i 1917. I 1961 vart dei eit fransk oversjøisk territorium, og tilknytinga til Ny-Caledonia vart broten. I 2003 fekk dei status som fransk oversjøisk «kollektivitet».
Det store fleirtalet av folket på øyane, 97,3 % i 2003, er av polynesisk opphav, med eit lite mindretal av fransk opphav. Over 16 000 menneske med opphav frå Wallis- og Futunaøyane bur på Ny-Caledonia. Dei fleste snakkar polynesiske språk, uveisk (fakauvea) på Wallisøyane og futunaisk (fakafutuna) på Futunaøyane.
