Zulfikar Ali Bhutto

pakistansk diplomat og politikar

Zulfikar Ali Bhutto (fødd 5. januar 1928 i Larkana, daud 4. april 1979 i Rawalpindi) var ein pakistansk politikar som var president i Pakistan frå 1971 til 1973 og statsminister frå 1973 til 1977. Han var gift med Begum Nusrat Bhutto og far til Benazir Bhutto.[1]

Zulfikar Ali Bhutto

Føddذوالفقار علی بھٹو
5. januar 1928
Larkana
Død4. april 1979 (51 år)
Statsborgar avPakistan, Britisk India
Yrkepolitikar, diplomat, advokat
Utdanna vedUniversity of Southern California
Christ Church College
University of California, Berkeley
City Law School
Cathedral and John Connon School
Universitetet i California
University of Oxford
FarShah Nawaz Bhutto
EktefelleNusrat Bhutto
BarnBenazir Bhutto, Murtaza Bhutto, Sanam Bhutto, Shahnawaz Bhutto
VervPresident av Pakistan 20. desember 1971–13. august 1973
FøregangarYahya Khan
EtterfylgjarFazal Ilahi Chaudhry
VervStatsminister i Pakistan 14. august 1973–5. juli 1977
FøregangarNurul Amin
EtterfylgjarMuhammad Khan Junejo
Alle verv
  • President i Pakistan (1971–1973)
  • Pakistans statsminister (1973–1977)
  • Nasjonalforsamlingens president (Pakistan) (1972–1972)
  • Pakistans utenriksminister (1963–1966)
  • medlem av Pakistans nasjonalforsamling
  • Pakistans utenriksminister (1963–1966)
  • Pakistans utenriksminister (1971–1977)
  • Federal Minister for Interior (1971–1972)
  • Federal Minister for Interior (1977–1977)
  • Pakistans forsvarsminister (1971–1977) Sjå dette på Wikidata

Bhutto var medlem av ulike regjeringar i perioden 1958–1966, dei tre siste åra som utanriksminister. Han braut så med regjeringspartiet og stifta Pakistan People's Party (PPP) i 1967.[1] Etter å ha kalla regimet til Ayub Khan eit diktatur blei han sett i fengsel frå 1968 til 1969.[2]

Etter at Ayub Khan blei kasta blei det halde val i Pakistan i 1970. Pakistan People's Party fekk flest røyster i Vest-Pakistan, medan Awami League vann i Aust-Pakistan (noverande Bangladesh). Etter at Bhutto nekta å danna koalisjon med dette partiet blei valresultatet forkasta, og det braut etterkvart ut ein blodig borgarkrig som enda med opprettinga av Bangladesh med hjelp frå India. Etter dette nederlaget overgav den pakistanske leiaren Yahya Khan makta til Bhutto i 1971.

Som president sette Bhutto føregangaren sin i husarrest og innførte skattar for landeigarfamiliar. Han let landet fortsetja å vera i unntakstilstand. Ein ny grunnlov frå 1973 gav presidentembetet ei meir seremoniell rolle, og Bhutto gjekk over til å bli statsminister.[2]

5. juli 1977 utførte militæret, leia av Mohammad Zia ul-Haq, eit statskupp og avsette Bhutto. Han blei anklaga for å ha gjeve ordre om å drepa ein politisk motstandar i 1974. Bhutto erklærte av han var uskuldig, men blei dømt til døden for mordet og avretta gjennom henging.

Bhutto er ein kontoversiell person i pakistansk historie. Partiet hans, PPP, har halde fram med å vera eit av dei største i landet, og både dottera hans Benazir Bhutto og svigersonen hans, ektemannen til Benazir Asif Ali Zardari, har hatt leiande stillingar i landet.

  • The Myth of Independence (1969)
  • The Great Tragedy (1971)

Kjelder

endre
  1. 1,0 1,1 «Zulfikar Ali Bhutto». Store norske leksikon (på norsk). 25. januar 2019. 
  2. 2,0 2,1 «Zulfikar Ali Bhutto | prime minister of Pakistan», Encyclopedia Britannica (på engelsk), henta 13. april 2019