Aleksej Savrasov
Aleksej Kondratjevitsj Savrasov (24. mai 1830–8. oktober 1897) var ein russisk kunstmålar, føregangsmann i bruken av den såkalla lyriske landskapsstilen.
| Aleksej Savrasov | |
 | |
| Verkeleg namn | Алексе́й Кондра́тьевич Савра́сов |
| Statsborgarskap | Det russiske imperiet |
| Fødd | 12. mai 1830 Moskva |
| Død |
26. september 1897 (67 år) |
| Yrke | kunstmålar, biletkunstnar |
| Sjanger | landskapsmåleri |
| Born | Evgenija Pavlova |
| Aleksej Savrasov på Commons | |
Liv og gjerning
endreSavrasov var av kjøpmannsætt. Han begynte tidleg å teikne. I 1838 skreiv han seg inn som elev ved Moskvas skule i måling, bilethogging og arkitektur. Her begynte han omgåande å spesialisere seg i landskapsmåling.
I 1852, to år etter han avla eksamen ved målarskulen i Moskva, reiste han til Ukraina. Savrasov vart i 1854 invitert av leiaren i Det keisarlege kunstakademiet, storhertuginne Maria Nikolajevna, til St. Petersburg. Tre år seinare, i 1857, flytta han til Moskva, då han fekk lærarstilling på kunstskulen der han sjølv hadde studert. Hans fremste elevar, Isaak Levitan og Konstantin Korovin, hugsa læraren sin i beundring og takksemd.
Savrasov gifta seg i 1857 med Sofija Hertz. Heimen deira vart ein samlingsstad for kunstnarar og kunstsamlarar, så som Pavel Tretjakov. Savrasov og særleg Vasilij Perov utvikla eit nært vennskap. Perov hjelpte Sarasov med å teikne figurar på hans bilete Volga nær Jurjevets, medan Savrasov måla landskapa på Perov sine måleri Fuglefangaren og på Jegerar i bivuakk.
I 1862 reiste Savrasov til England for å sjå verdsutstillinga i London. I eit brev heim skreiv han at ikkje noko kunstakademi i verda kunne utvikle ein kunstnar slik som verdsutstillinga. På ferda vitja Sarasov også Sveits. Målarane som kom til å påverke han mest var den britiske målaren John Constable og hans sveitsiske kollega Alexandre Calame.
I 1870 braut Savrasov med den regjerings-støtta akademi-kunsten og vart medlem av Peredvizjnikij-gruppa som arbeidde for ein realistisk målestil.
Hovudverk, målestil
endreKornkråkene er komne (1871) er av mange rekna for å vere høgdepunktet i Savrasov sin kunst. I framstillinga av ei vanleg, nesten triviell, hending med fuglane sin tilbakekomst og i eit særs einstonig landskap, viser Savrasov på ein kjenslevar måte overgangen i naturen frå vinter til vår. Kornkråkene er komne vart måla i nærleiken av Ipatjevklosteret i Kostroma. Måleriet gjorde Savrasov berømt.
Kornkråkene er komne er uttrykk for ein ny type lyrisk landskapsmåling, av seinare kunstkritikarar kalla for stemningslandskap. Savrasov heldt fram å måle i denne stilen. Måleri av han var representert både ved verdsutstillingane i Wien i 1873, og Paris i 1878, og ved den storrussiske utstillinga i Moskva i 1882.
Endelikt
endreEtter dotter hans døydde kom Savrasov i personleg krise, og han vart etter kvart alkoholikar. Kan hende var han også misnøgd med si kunstnariske utvikling. Alle forsøk frå slektningar og vener på å hjelpe han var fåfengte.
Dei siste åra av sitt levde Savrasov i stor fattigdom, vandra rundt i Moskva og sov i krypinn. Berre dørvakta ved Moskvas skule i måling, bilethogging og arkitektur og Pavel Tretjakov, grunnleggaren av Tretjakovgalleriet, skal ha vore til stades ved Savrasovs gravferd i 1897.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Aleksej Savrasov» frå engelsk wikipedia, og Aleksej Savrasov frå tysk wikipedia den 3. mars 2009.
