Antimykotika er ein type lækjemiddel, i form av fungicid eller fungistatika, som blir brukt i behandling av mykosar, slik som fotsopp, ringorm, candidiasis (trauske), kryptokokkose og andre soppinfeksjonar.[1] Slike lækjemiddel er vanlegvis reseptbelagt, men somme er tilgjengelege i handkjøp. Både menneske og soppar er eukaryotar, og har nokså like celler. Dette gjer det vanskeleg å velja lækjemiddel som i liten grad har innverknad på verten. På grunn av dette fører antimykotika ofte til attåtverknadar. Somme av desse kan vere livstrugande ved feilbruk.

Klotrimazol. Marknadsført i Noreg under namnet «Mylan».

Typar endre

Denne lista er ikkje fullstendig, og inneheld fleire lækjemiddel som ikkje er i bruk i Noreg.

Antimykotiske azolderivat endre

Antimykotika med azol, med unntak av abafungin, hemjar enzymet lanosterol 14-demetylase, eit enzym som konverterer lanosterol til ergosterol. Mangel på ergosterol øydelegg cellemembranen i soppen og hemjar vekst.

Imidazol endre

Triazol endre

Tiazol endre

Allylamin endre

Allylamin hemjar enzymet skvalenepoksidase, som krevst for syntese av ergosterol.

Echinokandin endre

Echinokandin kan brukast ved systemiske soppinfeksjonar hos immunkompromitterte pasientar. Dei hemjar syntesen av glukan i celleveggen ved å verka inn på 1,3-β-D-glukansyntase.

Andre endre

Kjelder endre

  1. Øye, Ivar (13. februar 2009). «antimykotika». sml.no. Store norske leksikon. Henta 16. november 2016.