Claus Pavels
Sjå også: forfattaren Claus Pavels Riis, dotterson til Pavels.
| Claus Pavels | |
 | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 1. august 1769 Vanse |
| Død |
16. februar 1822 (52 år) |
| Yrke | prest, dagbokskrivar |
| Religion | Den evangelisk-lutherske kyrkja |
| Claus Pavels på Commons | |
Claus Pavels (1. august 1769–16. februar 1822)[1]var ein norsk prest og forfattar.
Pavels var fødd i Kjørrefjord i Vanse, fire månader etter faren, som var residerande kapellan, døydde. Han vart cand. theol. i 1789. I 1793 fekk han si fyrste preststilling som res. kap. i Brevik og Eidanger. Åra mellom 1796 og 1805 hadde han ymse prestestillingar i Danmark. I 1805 vart han slottsprest på Akershus og samstundes sokneprest i Aker prestegjeld. År 1817 etterfylgde han Johan Nordahl Brun som biskop i Bergen, eit embete han haddde til han døydde fem år seinare.
Pavels skreiv dagbok i tida 1812-22. Dei viktigaste bolkane av desse døgbøkene vart trykt og gjeve ut i fem band i tida mellom 1863 og 1904. Ein sjølvbiografi vart gjeven ut i 1864, ei fyldigare utgåve kom i 1866. Pavels sine dagbøker er viktige kjelder til kunnskapen om menneske, politikk og kultur i samtida.
Pavels døydde i Bergen vinteren 1822.
Kjelder
endre- ↑ Arne Bugge Amundsen. «Claus Pavels». Norsk biografisk leksikon. Henta 4. september 2016.
- Norsk Allkunnebok. IX. bandet. 1959