Det armenske høglandet
Det armenske høglandet er ein del av Det transkaukasiske høglandet og utgjer forlenginga av fjellområdet Kaukasus, som òg vert kalla Aust-Armenia. Det meste av Det armenske høglandet ligg i Tyrkia, og ein liten del ligg i Iran. Så godt som heile Armenia ligg derimot innanfor Det armenske høglandet, og området strekkjer seg òg inn i vestlege område av Aserbajdsjan
Det armenske høglandet | |||
fjellkjede | |||
Det armenske høglandet nær den tyrkisk-iranske grensa
| |||
Land | Armenia, Aserbajdsjan Georgia, Iran Tyrkia | ||
---|---|---|---|
Del av | Alpide belt | ||
Høgaste punkt | Ararat | ||
• høgd | 5 137 moh. | ||
- koordinatar | 39°43′N 44°16′E / 39.717°N 44.267°E | ||
Areal | 400 000 km² | ||
Det armenske høglandet 39°42′N 44°18′E / 39.7°N 44.3°E | |||
Satellittbilete
| |||
Wikimedia Commons: Armenian Highland |
Det totale arealet av området er om lag 400 000 km²[1]. Det høgaste punktet er fjellet Ararat på 5 165 meter. Området er ei blanding av lavaplatå, vulkankjegler og fjellkjeder med fjellstepper og halvvegs ørkenområde. Ein har fleire innsjøar i tektoniske fordjupningar (Sevansjøen, Vansjøen, Urmiasjøen). Sjølv om namnet ofte dukkar opp i internasjonale atlas, vert ikkje namnet brukt av Armenia sine naboland på grunn av politiske og historiske årsaker.
Aprikosen er ein naturleg del av Det armenske høglandet, og i antikken vart han kjend som den armenske frukta. Det botaniske namnet er Prunus armeniaca, som kjem frå det latinske namnet for aprikos, armeniacum, som enkelte vitskapsfolk har knytt til det akkadiske namnet armanu. [2]
Kjende fjelltoppar
endreNr. | Fjell | Primærfaktor | Stad |
---|---|---|---|
1 | Ararat | 5,137 m | provinsen Iğdır |
2 | Aragats | 4,095 m | provinsen Aragatsotn |
3 | Süphan | 4,058 m | provinsen Bitlis |
4 | Kapudzhukh | 3,906 m | Syunik, Ordubad |
5 | Azhdahak | 3,597 m | provinsen Gegharkunik |
6 | Kezelboghaz | 3,594 m | provinsen Syunik |
7 | Artos | 3,515 m | provinsen Van |
Kjelder
endre- ↑ Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia
- ↑ Raphael A. Ishkhanian, On the Origin and Earliest History of the Armenian People, trans. N. Ouzounian, (Montreal, 1989) 48; Raphael A. Iskhanian, Bnik hayeren paer ew hnaguyn p’okhar’ut’yunner (Yerevani Hamalsarani Hrat. 1989) 56.