Eigenfrekvens
Eigenfrekvens (frå tysk Eigenfrequenz), naturleg frekvens, eller resonansfrekvens, er den frekvensen som eit 2. ordens system oscillerer med. På grunn av dempinga, som alltid er tilstades i eit praktisk system, vil svingningane døy ut om det ikkje vert tilført energi.
Andreordens mekanisk system
endreI eit 2. ordens mekanisk system er det massen til lekamen M (kg) og fjørstivheita k (m/N) som avgjer eigenfrekvensen[1]:
- .
Alternativt kan ein nytta den mekaniske ettergivenheita, (N/m]):
- .
Eininga til frekvensen Hz. Mekaniske resonatorar finn ein i fjøringa på bilar, tonearm/pickup på platespelarar og så vidare.
Andreordens elektrisk system
endreI eit 2. ordens elektrisk RLC-krins er det induktansen L (H) og kapasitansen C (F) som avgjer eigenfrekvensen[1]:
- .
Elektriske resonatorar finn ein i filter i radiomottakarar, delefilter i høgtalarar, antialiasingfilter plassert før AD-omformarar og så vidare.
Resonanskammer
endreAvhengig av dei fysiske dimensjonane i høve til bølgjelengda har eit elektromagnetiske resonanskammer, som ein maser eller ein laser, fleire ståande bølgjer i ein, to, eller tre dimensjonar. Det same har akustiske resonatorar. Eigenfrekvensane til dei ståande akustiske bølgjene i eit rektangulært rom, til dømes, kan uttrykkast[2]
- ,
der c er lydfarten, , og er lengda, breidda og høgda til rommet, , og er indeksane til modane (dei ståande bølgjene) i x-, y- og z-dimensjonane. Kvar av desse frekvensane høyrer til ein 2. ordens resonans (ei ståande bølgje), kalla ein «mode».