Eirik II av Noreg
Eirik II Magnusson (4. oktober 1268–Juli 1299) var konge av Noreg i tidsrommet mellom 1280 og 1299.[1]
Eirik II | |||
| |||
Konge av Noreg | |||
Regjeringstid | 1280–1299 | ||
---|---|---|---|
Fullt namn | Eirik Magnusson | ||
Fødd | 4. oktober 1268 | ||
Fødestad | Noreg | ||
Død | 15. juli 1299 | ||
Dødsstad | Bergen | ||
Gravstad | Bergen domkyrkje | ||
Gift med | Margaret av Skottland, Isabella Bruce | ||
Dynasti | Sverreætta | ||
Far | Magnus Lagabøte | ||
Mor | Ingeborg Eriksdatter | ||
Born | Margrete av Skottland, Ingebjørg Eriksdatter |
Eirik var eldste son av Magnus Lagabøte. Eit fall frå hesteryggen gav han moglegvis hjerneskade. Sidan han berre var barnet då han blei konge, blei styret ført av eit formyndarstyre. Han kom i konflikt med kyrkja under erkebiskop Jon Raude og fekk tilnamnet Prestehatar.
Han var først gift med Margaret av Skottland, dotter av kong Alexander III. Dei fekk dottera Margrete, som blei dronning av Skottland i 1286, berre tre år gammal. Etter at kona hans døydde i barselseng i 1283 gifta Eirik seg seinare med Isobel Bruce, søster av Robert I av Skottland.
Ettersom han døydde sønelaus blei Eirik Magnusson etterfølgd av bror sin, Håkon V.
Kjelder
endre- ↑ «Eirik Magnusson» i Store norske leksikon, snl.no.
Denne artikkelen treng fleire referansar for verifikasjon. |