Eldhus

bygning ti bruk for matlaging

Eldhus (frå norrønt eldhús) eller størhus (norrønt steikarahús) er nemninga på ein bygning med eldstad til ein viss bruk, til dømes vasking eller baking. Ulike stader har ein også kjend bygningen som bakarstue, bryggarhus, kylne, masstu (matstove) og sørpehus.

EIldhus i Aust-Agder
Grue, bakaromn og komfyr i eldhus. Reiskapar for bakaromnen: Brødstang, feiekost og glorake. Lengst til venstre skimtar ein vaskeservant og ystebenken.

Skildring

endre

Eldhus var vanlege frå norrøn tid, og var ein av dei viktigaste husa på gardane. Lenge var eldstaden ei åre, også etter at hovudhusa fekk peis. Eldhusa var i bruk på den norske landsbygda fram til moderne tid.

Som regel var eldhuset eit eittroms hus med dør i gavlveggen, ofte eit lafta tømmerhus. I Vest-Noreg fann ein også mange bygningar i grindbygg med bordveggar.

Utstyr

endre

Det vanlege utstyret var ei storgryte, ei nedmurt bakstehelle, ein brødomn og ein båsomn/peis. Ein kunne ha fleire eldstader, men røyken frå dei gjekk opp gjennom den same pipa. Huset kunne òg innehalde utstyr til å brygge og vaske klede. Det vart gjerne òg nytta i samband med slaktinga på garden, og til ysting og smørkjerning.

Eldhuset var gjerne gardkona sin arbeidsplass, og inneheldt gjerne ein arbeidsbenk og eit stort langbord. Huset kunne òg innehalde overnattingsstad for gjestar.

Sjå òg andre gardsbygningar

endre

Kjelder

endre

«eldhus» i Store norske leksikon, snl.no.

  Denne arkitekturartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.