Filip II av Spania

Filip II (spansk Felipe II; 21. mai 152713. september 1598) var konge i Spania 1556–1598 og i Portugal 1580–1598.

Filip II

Filip II av Spania, måla av Sofonisba Anguissola.
Fødd21. mai 1527
FødestadPalacio de Pimentel
Død13. september 1598
DødsstadEl Escorial
GravstadCripta Real del Monasterio de El Escorial
Gift medMaria Manuela, Princess of Portugal, Maria I av England, Elisabeth av Valois, Anna of Austria, Queen of Spain
DynastiSpanish House of Habsburg, Habsburg-Spania
FarKarl V av Det tysk-romerske riket
MorIsabella av Portugal
BornCarlos, prins av Asturias, Isabella Clara Eugenia av Spania, Catalina Micaela of Spain, Ferdinand, Prince of Asturias, Infante Carlos Lorenzo of Spain, Diego, Prince of Asturias, Felipe III, Infanta Maria of Spain

Filip var den einaste sonen til keisar Karl V og prinsessa Isabella av Portugal.[1] Sjølv vart han grundig lært opp i spansk kultur. År 1543 vigdest han til Maria av Portugal som i 1545 fødde sonen Don Carlos.

Frå 1543 førte Filip regentskapet i Spania. Karl V sin plan om å få han til keisar i Tyskland stranda. I 1554 ekta Filip dronning Maria den blodige av England. Ekteskapet var barnlaust. Filip forlet henne for å overta landa til faren då denne i 1555 abdiserte frå dei italienske territoria og Nederlanda, og i 1556 frå Spania med koloniane. Dette var då det mektigaste og mest vidstrekte rike i Europa.

Regjeringstid

endre

Filip var fanatisk intolerant mot alle som ikkje lystra han og kyrkja. Han styrte strengt eineveldig, stilte seg i spissen for motreformasjonen mot det protestantiske Europa og kjempa energisk for den saka. Han sette seg grundig inn i alle detaljar i statsstyret og fekk skriftlege rapportar om alt, noko som førte til manglande overblikk og langsam forretningsgang. Etter far sin arva Filip krigen mot Frankrike, ein strid som enda heldig ved freden i Cateau-Cambrésis i 1559; Filip ekta då Henrik II si dotter, Elisabet av Valois.

Hertugen av Albas blodige undertrykking av nederlendarane sine rettar og religionsfridom leidde i 1572 til ein fridomskrig som varte til 1648. Då Filip splitta si militære makt ved samtidig å angripe England, leid Den spanske armadaen det store nederlaget i 1588 som for alltid knekte den spanske sjømakta.

Også i dei franske religionskrigane blanda Filip seg inn, han støtta den katolske liga og hadde ei tid stor innverknad, men overfor Henrik IV leid han nederlag. Derimot sigra Filip fleire gongar over tyrkarane, som i sjøslaget ved Lepanto i 1571. I 1580 erobra han Portugal, som han kravde, og fekk, kongsmakt over som dotterson av Emanuel den store.

Dei mange krigane ruinerte Spania. Filips tyranni kua den borgarlege fridomen, inkvisisjonen den religiøse fridomen, kjetterane vart brent, og dei dyktige moriskane underkua. Utfallet av Filips politikk var materiell ruin for Spania.

I sitt fjerde ekteskap, med den austerrikske erkehertuginna Anna, fekk han sonen Filip III. Som eit symbol for Filips karakter og maktbrynde står det mektige klosterpalasset Escorial.

Kjelder

endre
  1. «Filip 2. (av Spania)» (25. november 2024) i Store norske leksikon, snl.no.

Bakgrunnsstoff

endre
  Commons har multimedium som gjeld: Filip II av Spania