Heike Kamerlingh Onnes

Heike Kamerlingh Onnes (21. september 1853–21. februar 1926) var ein nederlandsk fysikar og er kjent for undersøkingane sine av eigenskapane til gassar, metall og metall-legeringar ved låge temperaturar.

H. Kamerlingh Onnes
Fødd	21. september 1853 Groningen i Nederland
Død	21. februar 1926 (72 år) Leiden i Nederland
Nasjonalitet	Nederlandsk
Område	fysikk, eksperimentell fysikk, Lågtemperaturfysikk, superleder, kulde, vitskapshistorie
Yrke	fysikar, oppfinnar, professor, universitetslærar, vitskapsperson
Institusjonar	Universitetet i Leiden
Alma mater	Unicersitetet i Heidelberg Universitetet i Groningen
Doktorgradsrettleiar	Rudolf Adriaan Mees
Kjend for	Onneseffekten i Superkonduktivitet
Ektefelle	Maria Adriana Wilhelmina Elisabeth Bijleveld
Barn	Albert Kamerlingh Onnes
Medlem	Royal Society Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina Det sovjetiske vitskapsakademiet Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen Det russiske vitskapsakademiet Det prøyssiske vitskapsakademiet Det franske vitskapsakademiet National Academy of Sciences Accademia delle Scienze di Torino

Han var professor i Leiden. Han var den første som framstelte flytande hydrogen (1906). I 1908 lukkast det han å kondensere helium ved ein temperatur på 4 K, og ved å la flytande helium fordampe nådde han ned i ein temperatur på 1 K. Kamerlingh oppdaga superleiing i 1911.

Han vart tildelt Nobelprisen i fysikk i 1913 for forskinga si på ekstremt låge temperaturar (nær det absolutte nullpunktet), ei forsking som mellom anna førte til produksjonen av flytande helium.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Heike Kamerlingh Onnes» frå Wikipedia på bokmål, den 21. februar 2012.
• Heike Kamerlingh Onnes. (28.02.2013) I Store norske leksikon. Henta frå: http://snl.no/Heike_kamerlingh_onnes

Bakgrunnsstoff

Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Heike Kamerlingh Onnes