Iso-

Iso- er eit prefiks som kjem frå gresk isos, og tyder 'lik'. Ein finn orddelen i ei rekkje vitskapsord, til dømes i samband med kart som viser likskapar.

Den internasjonale standardiseringsorganisasjonen bruker forkortinga ISO, med opphav i det greske ordet.

Ord som byrjar med iso-

• Isobat er linjer på kart gjennom stader på havbotnen med same djupne.
• Isodynam er linjer mellom område med like sterk jordmagnetisme.
• Isokron er ei linje mellom punkt der eit fenomen viser seg samstundes.
• Isometri tyder likskap i mål.
• Isomorfi, likskap i form, er brukt i krystallografi.
• Isomorfisme viser til likskap mellom to objekt innan matematikk.
• Isostasi er tendensen jordskorpa har mot likevekt.

• Innan kjemi viser isomeri til at ulike kjemiske stoff har lik stoffsamansetjing, men ulik oppbygging. Isoton kan visa til at løysingar har likt osmotisk trykk, eller at nuklidar har like mange nøytronar. Isotopar er stoff med likt atomnummer men ulik atomvekt.
• I meteorologi viser isobar til linjer på vêrkart gjennom stader med likt lufttrykk. Isoterm er linjer gjennom stader med lik temperatur.
• Innan språkvitskap er isofon språkgeografiske linjer mellom stader ein har lik uttale, og isogloss linjer som viser grensa for eit visst dialektfenomen.

Ord som byrjar med iso- men ikkje har gresk opphav er isolasjon og isolat.

Kjelder

• «iso-» i Nynorskordboka.
• «iso-» i Store Norske Leksikon