Katapleiitt

Katapleiitt eller catapleiitt er eit gult til brunt, heksagonalt mineral som opptrer i nefelinsyenittpegmatittar, ofte saman med eukolitt.

Det vart originalskildra frå Langesundsfjorden av P. C. Weibye i 1849. Den kjemiske samansetjing er Na₂ZrSi₃O₉·2H₂O, eit vasshaldig natrium-zirkonium-silikat. Ein polymorf form er gaydonnayitt.

Namnet kjem av kata-, som er gresk for «fleire» og -itt, og syner til at mineralet opptrer saman med andre sjeldne mineral.

Kjelder

• Katapleiitt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/katapleiitt.