Kjeglependel
Ein kjeglependel eller konisk pendel er ein pendel der loddet rører seg langs ein horisontal sirkel, medan snora som loddet er festa til, skildrar ei kjegleflate.[1]
Kjeglependelen vart først studert av den engelske forskaren Robert Hooke kring 1660 [2] som ein modell for banerørsla til planetar.[3] I 1673 rekna den nederlandske forskaren Christiaan Huygens ut perioden til pendelen og nytta eit nytt omgrep han kalla sentrifugalkraft. Seinare vart pendelen nytta for å ta tida i enkle mekaniske klokker.[4][5]
Analyse
endreTa utgangspunkt i ein kjeglependel med eit lodd med masse m som roterer utan friksjon i ein sirkel med ein konstant fart v på ei snor med ei lengd L og ein vinkel θ ut frå vertikalen.
Det er to krefter som verkar på loddet:
- trekkspenninga T i snora, som fungerer langs same linja som snoar og mot opphengpunktet.
- vekta til loddet mg, der m er massen til loddet og g er den lokale tyngdeakselerasjonen.
Krafta som vert utøvd av strengen kan skrivast med ein horisontal komponent, T sin(θ), mot midten av sirkelen, og ein vertikal komponent, T cos(θ), i retning oppover. Frå Newtons andre lov gjev den horisontale komponenten til spenninga i snora loddet ein sentripetalakselerasjonen mot midten av sirkelen:
Sidan det ikkje er noko akselerasjon i den vertikale retninga, er den vertikale komponenten av spenninga i snora lik og motsett retta vekta av loddet:
Desse to likningane kan løysast for T/m og utlikna slik at ein kan eliminere T og m:
Sidan farten til loddet er konstant, kan han uttrykkast med omkrinsen 2πr dividert på tida t det tar for loddet å ta ein runde rundt sirkelen:
Ved å erstatte høgresida i denne likninga for v i den førre likninga får vi:
Ved å nytte den trigonometriske identiteten tan(θ) = sin(θ) / cos(θ) og løyse for t, tida det tar loddet å gjere ein runde er
I eit praktisk eksperiment varierer r og det er ikkje lett å måle. r kan eliminerast frå likninga ved å sjå at r, h og L dannar ein rettvinkla trekant, der θ er vinkelen mellom h og hypotenusen L (sjå figuren). Derfor,
Ved å setje inn for r får ein ein formel der den einaste varierande parameteren er vinkelen θ:[6]
For små vinklar θ, cos(θ) ≈ 1, og perioden t til ein kjeglependel er lik perioden til ein vanleg pendel med same lengd. Perioden for små vinklar er òg tilnærma uavhengig av endringar i vinkelen θ. Dette tyder at rotasjonsperioden er tilnærma uavhengig av krafta som vert nytta til å halde han roterande. Denne eigenskapen, kalla isokronisme, har òg vanlege pendlar og dette gjer at begge er nyttige for tidtaking.
Sjå òg
endreKjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Conical pendulum» frå Wikipedia på engelsk, den 18. mai 2013.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ kjeglependel. (27.02.2013) I Store norske leksikon. Henta frå: http://snl.no/kjeglependel
- ↑ O'Connor, J.J.; E.F. Robertson (August 2002). «Robert Hooke». Biographies, MacTutor History of Mathematics Archive]. School of Mathematics and Statistics, Univ. of St. Andrews, Scotland. Arkivert frå originalen 3. mars 2009. Henta 17. mai 2013.
- ↑ Nauenberg, Michael (2006). «Robert Hooke's seminal contribution to orbital dynamics». Robert Hooke: Tercentennial Studies. Ashgate Publishing. s. 17–19. ISBN 0-7546-5365-X.
- ↑ Beckett, Edmund (Lord Grimsthorpe) (1874). A Rudimentary Treatise on Clocks and Watches and Bells, 6th Ed. London: Lockwood & Co. s. 22–26.
- ↑ «Clock». Encyclopaedia Britannica, 9th Ed. 6. Henry G. Allen Co. 1890. s. 15. Henta 25. februar 2008.
- ↑ Serway, Raymond (1986). Physics for Scientists and Engineers, second ed. Saunders College Publishing. s. 109. ISBN 0-03-004534-7.