Kveldsfalk
Kveldsfalk (Falco vespertinus) er ein fugl i falkefamilien med utbreiing i Aust-Europa og Asia. Han er ein trekkfugl som overvintrar i Afrika, men er òg ein vanleg streiffugl i Vest-Europa. Eit individ vart i 2004 for første gongen funne i Nord-Amerika, på øya Marthas Vineyard, Massachusetts.
Kveldsfalk | |
Kveldsfalk Foto: Ron Knight
| |
Utbreiing og status | |
Status i verda: Sårbar Utbreiinga av Kveldsfalk | |
Systematikk | |
Rike: | Dyr Animalia |
Rekkje: | Ryggstrengdyr Chordata |
Underrekkje: | Virveldyr Vertebrata |
Klasse: | Fuglar Aves |
Orden: | Falkefuglar Falconiformes |
Familie: | Falkefamilien Falconidae |
Slekt: | Falco |
Art: | Kveldsfalk F. vespertinus |
Vitskapleg namn | |
Falco vespertinus |
Dette er ein mellomstor og langvenga falk. Vaksne hannar er einsfarga blågrå, med unntak av djupraud undergump og bein, undersida av vengene er jamt grå. Hofuglar har grå rygg og venger med kraftige tverrstriper, oransje hovud og underside, og eit kvitt andlet med svart augestripe og svarte teikningar som «mustasjar».
Unge fuglar har brun overside og gulbrun underside med mørke lengdstriper, og eit andletsmønster som hoa. Kveldsfalken er 28-34 cm i kroppslengd med eit vengespenn på 65-75 cm. Den gjennomsnittlege kroppsmassen er 155 gram.[1] Denne falken er ein kolonihekkar, gjer gjenbruk av gamle reir av kråkefuglar, til dømes kornkråker. Han legg 2-4 egg.
Bestanden er trudd å vere minkande[2] som følgje av habitatstap og jakt. I Europa minkar populasjonen med meir enn 10 % per tiår. Den maksimale levetida til denne arten er ca. 13 år som vill og 18 år i fangenskap.[1]
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Red-footed Falcon» frå Wikipedia på engelsk, den 8. mars 2014.
- BirdLife International (2014) Species factsheet: Falco vespertinus Arkivert 2016-01-17 ved Wayback Machine.. Henta frå http://www.birdlife.org den 8. mars 2014.
Referansar
endre- ↑ 1,0 1,1 Wasser, D. E.; Sherman, P.W. (2010). «Avian longevities and their interpretation under evolutionary theories of senescence». Journal of Zoology 280 (2): 103–155. doi:10.1111/j.1469-7998.2009.00671.x.
- ↑ BirdLife International (2014)