For andre tydingar av oppslagsordet, sjå Loznica (fleirtyding).

Loznica (kyrillisk Лозница, uttalt lǒznit͡sa) er ein by vest i Serbia, i distriktet Mačva, ikkje langt frå grensa til Bosnia-Herzegovina. Han ligg på høgresida av elva Drina. I 2022 hadde byen eit folketal på 19 515, medan heile det administrative området hadde eit folketal på 72 062.

Loznica
Лозница
by
Utsyn over Loznica
Land  Serbia
Region Šumadija og vestlege Serbia
Distrikt Mačva
Areal 612 km²
Folketal 19 515  (2022[1])
 •  storby 72 062
Tidssone CET (UTC+1)
Kart
Loznica
44°32′00″N 19°13′33″E / 44.533333333333°N 19.225833333333°E / 44.533333333333; 19.225833333333
Kart som viser Loznica.
Kart som viser Loznica.
Kart som viser Loznica.
Wikimedia Commons: Loznica

Historie

endre

Namnet Loznica var opphavleg Lozica og er avleidd frå loza, 'drueranke'. Loznica-området har vore folkesett sidan steinalderen, men den eldste omtalen av byen stammar frå 1317. Dette året grunnla Katarina, svigerinna til den serbiske kongen Stefan Milutin, Tronoša-klosteret her.

I 1533 var Loznica blitt erobra av Det osmanske riket, og størsteparten av innbyggjarane var muslimar. Skatteregisteret frå denne tida viser at av 37 hushaldningar var 26 muslimske og 11 kristne. I 1600 var Loznica offisielt muslimsk med 55 hushaldningar. På denne tida var Loznica og Jadar del av ein region styrt frå Zvornik, som igjen låg under pasjaen i Bosnia.

Innbyggjarane i Loznica deltok i opprøret mot osmansk styre frå den første serbiske oppreisten i 1804. I tida fram til 1813 blei fleire tunge slag kjempa i området. I 1813 dreiv serbarane osmanarane over elva Drina, og Loznica blei ein osmansk grenseby. I november 1833 blei Loznica og Jadar del av fyrstedømet Serbia under Miloš Obrenović, då sultan Mahmud II overgav seks regionar til landet. Det gamle føydalsystemet blei oppheva og landet blei erklært ein fri bondestat.

Loznice blei del av og hovudsete for Podrinjeregionen, ei rolle som blei overført til Šabac på 1800-talet. I 1830-åra hadde Loznica 295 hushaldningar med 1 203 innbyggjarar. Det blei bygd skular, fabrikkar og eit sjukehus (1882), medan handel og finans utvikla seg. Tidleg på 1900-talet byrja utbygging av ein jernbane mellom Šabac, Loznica og Banja Koviljaca.

Den første balkankrigen og den første verdskrigen stoppa den økonomiske utviklinga og reduserte folketalet kraftig. Ved slutten av verdskrigen var Loznica eit regionalt senter med rundt 5 000 innbyggjarar. Ei kort tid med gjenreising og utvikling blei følgd av den store depresjonen. Tysk industri nytta antimongruver i området, noko som styrkte økonomien fram til utbrotet av den andre verdskrigen.

I januar 2008 fekk Loznica status som by etter serbisk lovverk.

Befolkningsutvikling

endre
Historiske folketal
År Folketal[2]
1948 53 436
1953 59 796
1961 70 534
1971 78 228
1981 84 180
1991 86 875
2002 86 413
2011 79 327
2022 72 062

Busetnader

endre

Dei største busetnadane i kommunen er:[2]

Folketal 2002 Folketal 2011 Folketal 2022
Loznica 19 863 19 212 19 515
Lozničko Polje 7 922 7 556 7 199
Klupci 7 297 7 112 6 609
Banja Koviljača 6 340 5 151 4 473
Lešnica 4 731 4 276 38 18
Lipnički Šor 2 673 2 623 2 390
Runjani 2 525 2 487 2 289
Korenita 2 680 2 415 2 169
Jadranska Lešnica 2 088 1 933 1 625

Kjelder

endre

Referansar

endre

Bakgrunnsstoff

endre