Nikolaj Polikarpov

Nikolaj Nikolaevitsj Polikarpov (8. juni 1892–30. juli 1944) var ein sovjetisk luftfartsingeniør og flykonstruktør, kjend som «Jagarfly-kongen». Han konstruerte I-15 serien av jagarfly, og I-16 Ishak (russisk ишак И-16, 'Vesle esel') jagarfly.

Nikolaj Polikarpov
Verkeleg namn	Никола́й Никола́евич Полика́рпов
Statsborgarskap	Det russiske imperiet, Sovjetunionen
Fødd	28. mai 1892 Orjol
Død	30. juli 1944 (52 år) Moskva
Yrke	flyingeniør, politikar, flygar, konstruktør, luftfartsingeniør
Far	Mykolay
Nikolaj Polikarpov på Commons

Biografi

Polikarpov vart fødd i landsbyen Georgievskoye i nærleiken Livny i Oryol Governmentet. Han var son av ein landsbyprest i den russisken-ortodokse kyrkja, og var i utgangspunktet meint å verta prest og studerte ved Oryol Seminar før han flytt til St. Petersburgs statlege polytekniske universitet i 1911 der han vart fascinert av det arbeidd som vart utført med fly i skipsverftet. Polikarpov vart uteksaminert i 1916 og byrja å arbeida for Igor Sikorsky som leidde bygging av fly ved Russo-Baltique. Medan han arbeidde for Sikorski, hjelpte han til med å konstruera Sikorskys massive lja Muromez, eit fire-bombeflyet til motor for det Keiserlige russiske flyvåpenet.

Polikarpov vart i Russland etter den Den russiske revolusjonen og steig i gradane og bl leiar for teknisk avdeling ved Dux Aircraft Factory i 1923. Polikarpov var ansvarleg for nokon av dei første flykonstukjoner i Sovjetunionen i 1920-åra, inkludert I-1 jagarfly (1923), R-1 rekognoseringsfly (1927), U-2 - flerbruks biplan (1927-1928), I-3 jagarfly (1928), R-5 rekognosering/bombefly (1928). Spesielt U-2, russisk kallenamn Kukuruznik, lausleg omsett: «landbruksfly» (etter 1944 nemning Po-2), vart verande i produksjon til 1952, og over 30 000 eksemplar vart bygd.

I 1928, under avgjerdene i Femårsplanane for eksperimentelle flykonstruksjoner fekk Polikarpov i oppdrag å utvikla primært I-6 jagarfly i trekonstruksjon for levering på midten av 1930-talet. Planen var urealistisk og mislukka. Difor vart Polikarpov i oktober 1929 saman med 450 andre flykonstuktører og ingeniørar arrestert på falske, oppdikta skuldar om sabotasje- og kontra-revolusjonære aktivitetar. Polikarpov vart dømt til døden. I desember, etter to månader med venting på fullbyrdinga vart han overført til eit GPU-fengsel, Butyrka fengsel og domen vart endra til 10 års tvangsarbeid. Polikarpov og dei andre vart flytta til Design Bureau 39 (TsKB-39) for å fullføra I-5 prosjektet. Etter ein vellukka demonstrasjon av den nye konstruksjonen vart domen endra til betinget, og i juli 1931 fekk han amnesty saman med ei gruppe andre straffangar. Det var ikkje før avstaliniseringen i 1956 at desse tiltalene formelt vart droppa, 12 år etter Polikarpovs død.

Polykarpov I-15

Seinare arbeid

Etter frigivelsen arbeidde Polikarpov først saman med med Pavel Sukhoi frå 1931 og konstruerte -16 i 1933 og -15 i 1934. Deretter arbeidde han under Iljusjin i 1937. I 1938 etablerte han eit uavhengig designbyrå. I 1939 fullførte han arbeidet på I-153. I 1939 vart han beordra til å reisa til Nazi-Tyskland. I hans fråvær la hans anleggsdirektør og sjefingeniør, saman med konstruktøren, ingeniør Mikhail Gurevitsk fram eit forslag til eit nytt jagarfly, MIG-1(MIG 1-200), og fekk godkjenning til å oppretta ein ny Design byrå under leiing av Artem Mikojan, viss bror Anastas Mikojan var ein høgtståande politikar under Josef Stalin. Då han kom tilbake fant Polikarpov at hans byrå ikkje lenger eksisterte, og hans ingeniørar arbeidde på det nye MIGET byrå. Ni år etter hans død, i 1953 vart hans anlegg overført til Sukhoi byrå.

Polikarpov vart seinare utnemnd til professor ved Moskvas luftfartistitutt i 1943. Han døydde 30. juli 1944 av magekreft. Han vart gravlagd på Novodevitsjijkirkegården i Moskva.

Polikarpov fekk ei rekkje prisar, inklusive Stalinprisen (1941, 1943) og Heilt av Sovjetunionen (1940). Polikarpov Peak i Pamir-fjella vart oppkalla etter han.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Nikolaj Polikarpov» frå Wikipedia på bokmål, den 2. oktober 2018.