Pandya
Pandyariket (tamil பாண்டியர், pandiya) var eit tamilsk rike sør i noverande India og Sri Lanka som fanst frå minst 300-talet f.Kr. til første halvdelen av 1500-talet. Riket hadde omfattande handel og kontakt med andre område, både med rike rundt Bengalbukta og med det gamle Hellas og Romarriket.
பாண்டியர் Pandyariket | ||||
| ||||
---|---|---|---|---|
Territorium under Pandya-riket på 1200-talet, under Sadayavarman Sundara Pandyan I. | ||||
Hovudstad | Korkai Madurai Tenkasi | |||
Språk | Tamil | |||
Religion | Djainisme, hinduisme, buddhisme. | |||
Styreform | Monarki | |||
Historisk periode | Jernalderen | |||
- Oppretta | 300-talet f.Kr. | |||
- Opphøyrde | 1600 |
Pandyariket byrja heilt i sør på det indiske subkontinentet, og den første hovudstaden var hamnebyen Korkai. Etterkvart som riket breidde seg nordover - til dagens Andhra Pradesh - blei hovudstaden flytta lengre inn i landet, til Madurai. Her bygde dei mellom anna det storslåtte Minakshi Amman-tempelet.
Riket tapte ei tid makt til Tsjera-, Tsjola- og Pallavarika. Det voks på ny på 1100-talet, og hadde stor makt fram til 1300-talet, under «dei fem pandyaene». Etter dette gjekk riket gjekk tilbake på grunn av indre konfliktar og ytre press, som invasjonar frå det muslimske Delhisultanatet. Ved midten av 1500-talet hadde Pandyariket tapt alle territoria sine.
Kultur
endrePandya-dynastiet rekna seg som etterkomarar av Pandu, far til Pandava-brørne i det indiske storverket Mahabharata. Pandya-herskarane var opphavleg djainar, men blei etterkvart sjaivittar, eller Sjiva-dyrkarar. Dei er mykje omtalt i tamilsk dikting frå Sangam-tida, og fleire pandyakongar skal sjølv ha vore diktarar.
Kjelder
endre- «Pandya dynasty» (2014), Encyclopædia Britannica.
- Wilfred H. Schoff, «Tamil Political Divisions in the First Two Centuries of the Christian Era», Journal of the American Oriental Society, Vol. 33, (1913), pp. 209-213. DOI: 10.2307/592826