Pave Kletus I
Kletus (død ca. 88) var pave frå ca. 76 til han døyde. Han var den tredje paven.
| Kletus | |||
_-_sacristy_-_Papa_Cleto_-_1592-1593_-_by_Palma_il_Giovane.jpg) | |||
| Cletus | |||
| Dåpsnamn | Anenkletos | ||
|---|---|---|---|
| Fødd | Tidspunkt ukjent Sannsynlegvis Hellas | ||
| Død | Ca. 88 Roma | ||
| Vald | Ca. 76 | ||
| Innsett | Ca. 76 | ||
| Saligkåra: | Kort tid etter sin død. | ||
| Heilagkåra: | Kort tid etter sin død. | ||
| Festdag: | 26. april | ||
| Føregangar: | Linus | ||
| Etterfylgjar: | Klemens I | ||
Kletus I heitte eigentleg Anakletus, men på norsk er han tradisjonelt kjend under kortforma. Namnet, på gresk Anenkletos, betyr «ulasteleg», og var eit namn som stort sett vart brukt av slavar. Det er derfor rekna som mogleg at han var ein frigjeven slave, eller at far hans hadde vore slave.
Opplysningane som finst om han er sparsame og usikre. Han skal ha ordinert ein del prestar, delt inn Roma i 25 kyrkjesokn, sett opp reglar for vigsling av biskopar og for klesdrakta til presteskapet, og bygd eit oratorium ved grava til apostelen Peter grav på Vatikanhøgda.
Nokre eldre pavelister reknar han ikkje som pave, men som stadfortredar for Klemens I under hans lange fråvær frå Roma. I andre lister dukkar han opp to gonger, både som Kletus og Anakletus. I ein lang periode hadde han to minnedagar i den liturgiske kalenderen: 26. april som Kletus og 13. juli som Anakletus. Sistnemnte minnedag er nå avskaffa.
Ifølgje tradisjonen leid han martyrdøden under keisar Domitian (81–96), men det finst ikkje noko belegg for dette.
Han vart rekna som helgen umiddelbart etter sin død. I kunsten har han attributta palme (martyrsymbol), pavekors og ein mynt som han knuser.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Pave Kletus I» frå Wikipedia på bokmål, den 3. mai 2008.