Peder Monrad
Peder Monrad (22. september 1781–3. august 1850) var ein norsk prest, fødd i Vinje i Telemark. Han deltok på stortinget i 1833, og var far til Marcus Jacob Monrad.
| Peder Monrad | |||
| Fødd | 22. september 1781 | ||
|---|---|---|---|
| Død | 3. august 1850 (68 år) | ||
| Statsborgar av | Noreg | ||
| Yrke | prest, politikar | ||
| Barn | Marcus Jacob Monrad | ||
| Alle verv |
| ||
Monrad vart fødd i Vinje, der faren var sokneprest. Han vart student frå katedralskulen i Kristiansand i 1801 og cand. theol. i København i 1807. Same året deltok han i forsvaret av København. Dei neste åra budde han i Vinje, der han vart vald til forlikskommissær i 1808. I 1810 vende han tilbake til København for å søke prestekall, levde åra 1810-14 av å undervise. Han vende i 1814 tilbake til Noreg, budde då hos presten Jakob Wille på Nøtterøy. År 1816 vart han utnemnd til sokneprest i Mo i Telemark. Sidan var han sokneprest i Sande 1827, i Heddal frå 1828, og i Holla frå 1832. Til sist var han sokneprest i Moss frå 1836 til han døydde.
Monrad var oppteken av skulestellet og måtehaldssaka. Han vart innvald frå Bratsbergs amt til Stortinget i 1833, i opposisjon til statsrådet. Der gjorde han seg gjeldande som medlem av Lagtinget og formann i trykkekomitéen.
Han døydde i Kristiania i 1850.
Kjelder
endre- Lindstøl, Tallak: Stortinget og Statsraadet 1814-1914. Kristiania, 1914