Søren Anton Sørensen
Søren Anton Sørensen (20. november 1849–9. september 1910) var ein norsk skulemann, skribent og dokumentgranskar.
| Søren Anton Sørensen | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 20. november 1849 |
| Død |
9. september 1910 (60 år) |
| Yrke | historikar |
Liv og gjerning endre
Sørensen var frå Sandar, far hans var skipsreiar og gardbrukar. Sjølv tok han artium i Drammen 1868, og vart cand.theol. i 1873. Etter eksamen studerte han vidare utanlands. Skuleåret 1876/77 var han rektor på ein amtsskule på Vestfossen, åra 1880-82 lærar ved fleire skular i Kristiania, 1882-84 ved ein privatskule på Østre Toten, og 1884-85 medstyrar av Kristiania private Middel- og Borgerskole. I 1885 tok han over privatskulen Wieses latin- og realskole i Kristiania. Denne dreiv han til 1894 under namnet Sørensens Middelskole, heile tida var han sjølv rektor. Skulen vart lagt ned i 1894, etter usemje med kyrkjedepartementet.
Sørensen konverterte til katolisismen i 1899.
Like frå 1872 hadde Sørensen skrive lokalhistorie frå Vestfold. Han skreiv mykje om kyrkjelege, politiske og moralske spørsmål. Etter han slutta skulegjerninga i 1894 heldt han fram som forfattar, mellom anna gjennom omfattande gransking av mellomalderske membranfragment i Riksarkivet. Han publiserte sin første artikkel om emnet i det danske tidsskriftet Varden i 1904. Åra 1906 og -07 fekk han stønad til granskararbeidet frå Nansenfondet. Etter han i 1908 presenterte arbeidet i Vitenskapsakademiet, føredraget trykt i Historisk tidsskrift same året, vart han utnemnd til statsstipendiat.
Sørensen sitt arbeid med membranfragmenta dokumenterte mellom anna at forfattarar som Augustin, Vergil, Isidor og Thomas Aquinas var kjent i Noreg i mellomalderen. Han leita også fram tidlege tekstar om medisinar.
Han døydde i hovudstaden i 1910.
Litteratur endre
- sambok 20 bøker av og om S.A. Sørensen
- Olav Bø. «Søren Anton Sørensen» I: Norsk biografisk leksikon, 1. utg.