Solrikse

fugleart

Solrikse, Eurypyga helias, er ein fugl med habitat i tropiske regionar i Amerika, og den einaste medlemmen av den biologiske familien Eurypygidae.

Solrikse
Solrikse Foto: Ryan Somma
Solrikse
Foto: Ryan Somma
Utbreiing og status
Status i verda: LC LivskraftigUtbreiinga av solrikse
Utbreiinga av solrikse
Systematikk
Rike: Dyr Animalia
Rekkje: Ryggstrengdyr Chordata
Underrekkje: Virveldyr Vertebrata
Klasse: Fuglar Aves
Orden: Eurypygiformes
Familie: Eurypygidae
Slekt: Eurypyga
Art: Solrikse E. helias
Vitskapleg namn
Eurypyga helias
Skremmeeffekten på venger åt solriksa mimar ein stor predator

Solriksa finn ein normalt nær elvar og bekker i skogsvegetasjon i lågland opp til 900 moh. Ho jaktar fisk og andre små virveldyr på liknande måte som hegrar gjer. Fuglen har generelt avdempa farger med fine lineære mønstre i svart, grått og brunt. Men flygefjøra har sterkare farga mønstre, når vengene er spreidd ut syner dei lyse augeflekkar i raudt, gult og svart. Denne drakta viser dei for å imponere andre solrikser eller dei mimar ein stor predator for å verne seg sjølv og avkommet mot potensielle trugsmål.

I likskap med få andre artar har solrikser dun.

Dei byggjer opne reir i tre, og legg to egg med skjolda markingar. Ungane er godt utvikla ved klekking, men held seg i reiret i fleire veker.

Song

Solriksa var tidlegare vanlegvis plassert i den biologiske orden Gruiformes, tranefuglar, men dette var vurdert som førebels. I enkelte aspekt av morfologien ligg solriksa nær hegrar, men dette synast å vere resultat av konvergerande evolusjon på grunn av likskap i levemåte.

Ein annan gåtefull fugleart er kagu. Kagu er òg monotypisk i sin familie, og var mellombels plassert i Gruiformes. Nyleg er det samla prov for at kagu og solrikse faktisk er systerartar, utan noko til felles med tranefuglar eller andre fugleordenar. Dei to artane er no einaste artar i orden Eurypygiformes .[1] [2]

Bakgrunnsstoff

endre

Kjelder

endre

Fotnotar

endre
  1. Ericson, Per G.P; Cajsa L Anderson, Tom Britton, Andrzej Elzanowski, Ulf S Johansson, Mari Källersjö, Jan I Ohlson, Thomas J Parsons, Dario Zuccon, Gerald Mayr (22. desember 2006). «Diversification of Neoaves: integration of molecular sequence data and fossils». Biology Letters 2 (4): 543 –547. doi:10.1098/rsbl.2006.0523. Henta 2. januar 2011. 
  2. Hackett, S.J.; Kimball, R.T.; Reddy, S.; Bowie, R.C.K.; Braun, E.L.; Braun, M.J.; Chojnowski, J.L.; Cox, W.A.; Han, K-L.; Harshman, J.; Huddleston, C.J.; Marks, B.D.; Miglia, K.J.; Moore, W.S.; Sheldon, F.H.; Steadman, D.W.; Witt, C.C.; Yuri, T. (27. juni 2008). «A phylogenomic study of birds reveals their evolutionary history». Science 320: 1763–1768. Henta 31. desember 2010.