Suite: Judy Blue Eyes
| Suite: Judy Blue Eyes Singel av Crosby, Stills & Nash frå albumet Crosby, Stills & Nash | ||
| B-side |
«Long Time Gone» | |
|---|---|---|
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | september 1969 | |
| Innspelt | 1969 | |
| Sjanger | Rock, folkrock | |
| Lengd | 7:28 (albumutgåva) 4:35 (singelutgåva) | |
| Selskap | Atlantic | |
| Komponist | Stephen Stills | |
| Tekstforfattar | Stephen Stills | |
| Låtskrivar(ar) | Stephen Stills | |
| Produsent | Bill Halverson David Crosby Graham Nash Stephen Stills | |
| Crosby, Stills & Nash-kronologi | ||
| «Marrakesh Express» (1969) |
Suite: Judy Blue Eyes | «Woodstock» (1970)
|
«Suite: Judy Blue Eyes» er ein suite av kortare songar skriven av Stephen Stills og framført av Crosby, Stills & Nash. Songen kom ut på debutalbumet til bandet i 1969 og vart òg gjeven ut som singel. Singelen nådde 21. plass på den amerikanske singellista og er rangert på 426. plass på lista til Rolling Stone over dei 500 største songane gjennom tidene.
Gruppa har spelt songen mange gonger, mellom anna på Woodstock- og Live Aid-festivalane. Tittelen kan vere eit ordspel for «Sweet Judy Blue Eyes», og at songen kan reknast som ein musikalsk suite.
Den akustiske gitaren i songen er stemnd med ei særs uvanleg stemming. I staden for den tradisjonelle EADGBE, er han stemnd EEEEBE, som òg vert kalla «Bruce Palmer Modal Tuning».[1] Stills nytta den same stemminga for «4+20». Han nyttar òg ei liknande stemming for «Carry On», men alle tonane er då droppa ein halvtone.
Historie
endreTittelen viser til den tidlegare kjærasten til Stephen Stills, låtskrivaren Judy Collins, og teksten inneheld tankar om henne og det truande brotet i forholdet deira. Collins er kjend for dei gjennomtrengande blå augo sine.
Collins og Stills hadde møtt kvarandre i 1967 og var i eit forhold i lag i to år. I 1969 deltok ho i New York Shakespeare Festival-musikalen Peer Gynt og hadde vorte forelska i medspelaren Stacy Keach. Ho forlet etter kvart Stills for Keach. Stills var så ute av seg på grunn av det føreståande brotet at han skreiv denne songen. I eit intervju i 2000 gav Collins uttrykk for tankane sine då han først høyrte songen:
- [Stephen] kom til der eg song ein kveld på vestkysten og han tok med seg gitaren til hotellet og song med 'Suite: Judy Blue Eyes', heile songen. Og selvfølgeleg har songen linjene som referer til terapien min. Så han vov alt det saman til denne praktfulle skapinga. Så arva etter forholdet vårt er utan tvil i den songen.
Gruppa Crosby, Stills og Nash vart skapt for denne songen. Stephen Stills og David Crosby hadde leika med ideen om å lage ein vokaltrio ei stund, men hadde ikkje funne ein passande tredje person. Av dei som vart vurdert var John Sebastian frå The Lovin' Spoonful. Ein kveld var dei to på ein fest hos Mama Cass Elliot. Stills og Crosby øvde der på ein ny song dei hadde laga, kalla «You Don't Have to Cry».[2] Då dei var ferdige bad ein av dei andre gjestene, Graham Nash, som hadde møtt Crosby då dei spelte i sine tidlegare band, om å spele songen eit par gonger til. Etter å ha lytta til songen, slo Nash seg med la ein høgare tredje harmonivokal over dei to andre stemmene. Crosby og Stills hadde funne den tredje partnaren sin.
Seksjonar
endreSongen har fire hovuddelar
Første del
endreDenne seksjonen er ein tradisjonell popsong. Han har refrenget «I am yours, you are mine, you are what you are». Partiet varer om lag 2:55. Han har ein solo sungen av Stephen Stills. David Crosby og Graham Nash syng harmonivokal.
Andre del
endreDenne seksjonen er meir langsam og er sungen solo av Stephen Stills. Han varer frå 2:55 til 4:43.
Tredje del
endreDenne delen er meir livleg og har meir poetisk tekst. Han starta kring 4:43 og varer til 6:25.
Fjerde del
endreDen fjerde delen, avslutninga, er sungen på spansk. Delen starta kring 6:34 og varer til slutten av songen. «Doo-doo-doot»-vokalen gjer teksten vanskeleg å forstå.
Denne delen har vorte parodiert mange gonger, mellom anna i Frank Zappa-songane «Billy the Mountain» og «Magdalena» på The Mothers of Invention-albumet Just Another Band From L.A.. Han er òg sampla i 2010 av Cypress Hill på songen «Armada Latina».
Medverkande
endre- David Crosby – harmonivokal
- Stephen Stills – solovokal, akustisk gitar, bass, klaverinstrument, perkusjon
- Graham Nash – harmonivokal
Salslister
endre| Liste (1970–71) | Plassering |
|---|---|
| Canada 100 (RPM)[3] | 11 |
| Nederland (Mega Single Top 100)[4] | 30 |
| US Hot 100 (Billboard)[5] | 21 |
| US Cash Box Top 100[6] | 15 |
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Suite: Judy Blue Eyes» frå Wikipedia på engelsk, den 24. oktober 2010.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Cauffiel, Lowell (januar 1976). «Stephen Stills (cover article)». Gitar Player.
- ↑ CSN: Song Their Way Home, arkivert frå originalen 26. februar 2008, henta 24. oktober 2010
- ↑ «RPM Top Singles Chart» (PDF). RPM. RPM archives. Ottawa: Library and Archives Canada. November 29, 1969. Henta 12. januar 2019.
- ↑ "Dutchcharts.nl – Crosby, Stills & Nash – Suite: Judy Blue Eyes" (på nederlandsk). Mega Single Top 100. Hung Medien / hitparade.ch. Henta 12. januar 2019.
- ↑ «Crosby, Stills & Nash Chart History». Billboard. Henta 12. januar 2019.
- ↑ Cash Box Top 100 Singles, 29. november 1969
| 427: «Nuthin' but a 'G' Thang» Dr. Dre |
Plassering på lista til Rolling Stone frå 2010 over dei 500 beste songane gjennom tidene 426 «Suite: Judy Blue Eyes» Crosby, Stills and Nash |
425: «Fuck tha Police» N.W.A. |