Vassmannen
Vassmannen (frå latin Aquarius) er eit stjernebilde på den sørlege himmelhalvkula. Det ligg mellom Steinbukken og Fiskane.
Vassmannen | |
---|---|
Latinsk namn | Aquarius |
Forkorting | Aqr |
Genitivsform | Aquarii |
Symbologi | Vassberaren |
Rektasensjon | 23 h |
Deklinasjon | −15° |
Areal | 980 kvadratgrader nr. 10 av stjernebilda |
Stjerner sterkare enn mag. 3 |
2 |
Sterkaste stjerne | β Aqr (Sadalsuud) (2,9. mag.) |
Meteorsvermar |
|
Tilgrensande stjernebilde |
|
Synleg mellom breiddegradane +65° og −90° | |
Vassmannen er eit av dei eldste av ei anerkjente stjerneteikna langs dyrekrinsen (den tilsynelatande vegen sola går over himmelen).[1] Det var eit av 48 stjerneteikn som vart oppført av astronomen Klaudios Ptolemaios og er eit av dei 88 moderne stjerneteikna. Vassmannen ligg i eit område som ofte vert kalla Havet fordi det ligg fleire stjerneteikn som er knytt til vatn, som Kvalfisken, Fiskane og Floda.[2]
Kjende lekamar
endreStjerner
endreTrass i den framståande plasseringa i dyrekrinsen og den store storleiken, så har ikkje Vassmannen nokre spesielt lyssterke stjerner, og dei fire mest lyssterke er svakare enn storleiksorden 2.[3] Nyar forsking har synt at fleire stjerner som ligg i ytterkanten av stjerneteiknet har planetsystem.
α Aquarii, òg kjend som Sadalmelik, er ei hovudseriestjerne klasse G[4] (gul superkjempe). Det er arabiske namnet tyder «lukkestjerna til kongen».[5] Ho er den nest mest lyssterke i Vassmannen med ein storleiksorden på 2,96[4] (men absolutt storleiksorden på -4,5)[3] og ligg 523 lysår frå jorda.[6] Ho har ein luminositetluminositet på 5250 L☉.[3]
β Aquarii, òg kjend som Sadalsuud, er ei klasse G0-stjerne[4] (gul superkjempe). Det arabiske tydinga er «den heldigaste av lukkestjernene».[5] Ho er den mest lyssterke i Vassmannen med ein tilsynelatande storleiksklasse på 2,91[4] og ein absolutt storleiksorden på -4,5. Sadalsuud ligg 537 lysår frå jorda[7] og har ein luminositet på 5250 L☉, det same som α Aquarii.[3]
Andre stjerner er Sadachbia, Scheat, Albali, Ancha, Hudoor eller Ekchusis og Seat.
Planetsystem
endreI 2013 var det funne tolv planetsystem i Vassmannen. Gliese 876, ein av dei stjernene som ligg nærmast jorda med ein avstand på 15 lysår,[8] var den første raude dvergstjerna som vart oppdaga med eit planetsystem. Fire planetar går i bane rundt stjerna, mellom anna ein terrestrisk planet som har 6,6 gonger så stor masse som jorda. Planetane har omlaupstider som varierer frå 2 dagar til 124 dagar.[9] 91 Aquarii er ei oransje kjempestjerne med ein planet i bane, 91 Aquarii b. Planetmassen er 2,9 gonger massen til Jupiter, og har ei omlaupstid på 182 dagar.[10] Gliese 849 er ei raud dvergstjerne med den første kjende langperiodiske, Jupiter-aktige planeten, Gliese 849 b. Planetmassen er 0,99 gonger massen til Jupiter og har ei omlaupstid på 1852 dagar.[11]
Det finst òg fleire andre planetsystem i Vassmannen og fleire stjerner som har berre ein planet i omlaup.
Fjerntliggande system
endreFordi plasseringa til stjerneteiknet ikkje ligg i det galaktiske planet, er dei fleste fjerntliggande lekamane i Vassmannen galaksar, kulehopar og planetære tåker.[2] Vassmannen har tre djupromsobjekt som ligg i Messierkatalogen: kulehopane Messier 2, Messier 72, og den opne hopen Messier 73. To kjende planetære tåker finst òg i Vassmannen, Saturntåka (NGC 7009), og den kjende Helikståka (NGC 7293).
Kjelder
endre- ↑ Rogers 1998, s. 9-28.
- ↑ 2,0 2,1 Thompson & Thompson 2007.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Moore 2000.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Moore & Tirion 1997.
- ↑ 5,0 5,1 Ridpath 2001.
- ↑ SIMBAD Sadalmelik.
- ↑ SIMBAD Beta Aquarii.
- ↑ APOD Gliese 876.
- ↑ Exoplanet Encyclopedia Gliese 876.
- ↑ Exoplanet Encyclopedia 91 Aqr.
- ↑ Exoplanet Encyclopedia Gj 849.
- ↑ ESO 2012.
- Denne artikkelen bygger på «Vassmannen» frå Wikipedia på engelsk, den 19. mai 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- «Atoms-for-Peace Galaxy Collision», Astronomy Picture of the Day (NASA), 16 November 2010, henta 22 August 2014
- «A Planet for Gliese 876», Astronomy Picture of the Day (NASA), 26 June 1998, henta 23 April 2012
- «Galaxy-wide Echoes from the Past», ESO Press Release, henta 7 December 2012
- «Planet WASP-6 b», The Extrasolar Planet Encyclopedia (Paris Observatory), 8 April 2012, arkivert frå originalen 14. mars 2014, henta 23 February 2013
- Notes for star Gliese 876, The Extrasolar Planets Encyclopaedia, arkivert frå originalen 5. mai 2012, henta 23 April 2012
- Notes for star 91 Aqr, The Extrasolar Planets Encyclopaedia, henta 23 April 2012
- Notes for star Gj 849, The Extrasolar Planets Encyclopaedia, henta 23 April 2012
- «Planet HD 206610 b», The Extrasolar Planet Encyclopedia (Paris Observatory), 19 March 2010, arkivert frå originalen 14. mars 2014, henta 21 March 2013
- «Planet WASP-47 b», The Extrasolar Planet Encyclopedia (Paris Observatory), 24 April 2012, arkivert frå originalen 14. mars 2014, henta 21 March 2013
- «Planet HD 210277 b», The Extrasolar Planet Encyclopedia (Paris Observatory), 6 September 2006, arkivert frå originalen 14. mars 2014, henta 22 March 2013
- * «Planet HD 212771 b», The Extrasolar Planet Encyclopedia (Paris Observatory), 19 March 2010, arkivert frå originalen 14. mars 2014, henta 22 March 2013
- «Planet HD 215152 b», The Extrasolar Planet Encyclopedia (Paris Observatory), 12 September 2011, arkivert frå originalen 14. mars 2014, henta 22 March 2013
- «Planet HD 215152 c», The Extrasolar Planet Encyclopedia (Paris Observatory), 12 September 2011, arkivert frå originalen 14. mars 2014, henta 22 March 2013
- Levy, David H. (2005), Deep Sky Objects, Prometheus Books, ISBN 1-59102-361-0
- Moore, Patrick; Tirion, Wil (1997), Cambridge Guide to Stars and Planets (2nd utg.), Cambridge University Press, ISBN 0-521-58582-1
- Moore, Patrick (2000), The Data Book of Astronomy, Institute of Physics Publishing, ISBN 0-7503-0620-3
- Ridpath, Ian (2001), Stars and Planets Guide, Wil Tirion (3rd utg.), Princeton University Press, ISBN 0-691-08913-2
- Ridpath, Ian; Tirion, Wil (2007), Stars and Planets Guide (ISBN 978-0691135564) (4th utg.), Collins, London: Princeton University Press, ISBN 978-0007251209
- Ridpath, Ian, «Aquarius», Star Tales, henta 14 March 2013
- Rogers, John H. (1998), «Origins of the ancient stjerneteikns: I. The Mesopotamian traditions», Journal of the British Astronomical Association 108, Bibcode:1998JBAA..108....9R
- Rogers, John H. (1998), «Origins of the ancient stjerneteikns: II. The Mediterranean traditions» (PDF), Journal of the British Astronomical Association 108 (2): 79–89, Bibcode:1998JBAA..108...79R
- Sherrod, P. Clay; Koed, Thomas L. (2003), A Complete Manual of Amateur Astronomy: Tools and Techniques for Astronomical Observations, Courier Dover Publications, ISBN 9780486152165
- Sadalmelik, SIMBAD, henta 23 April 2012
- bet Aqr, SIMBAD, henta 24 April 2012
- gam Aqr, SIMBAD, henta 24 April 2012
- Staal, Julius D.W. (1988), The New Patterns in the Sky: Myths and Legends of the Stars (2nd utg.), The McDonald and Woodward Publishing Company, ISBN 0-939923-04-1
- Thompson, Robert Bruce; Thompson, Barbara Fritchman (2007), Illustrated Guide to Astronomical Wonders, O'Reilly Media, ISBN 978-0-596-52685-6
- Thurston, Hugh (1996), Early Astronomy, Springer, ISBN 978-0-387-94822-5