Ar'arat an-Naqab
Ar'arat an-Naqab eller Ar'ara BaNegev (hebraisk skrift עַרְעָרָה בַּנֶּגֶב, arabisk عرعرة), tidlegare kalla Aroer,[2] is a beduin town (lokal kommune) i Det sørlege distriktet i Israel. Namnet står for «einebærbusken[3] i Negev». Han ligg ikkje langt frå den arkeologiske staden Aroer.
| Ar'arat an-Naqab | |||
| עַרְעָרָה בַּנֶּגֶב, Ar'ara BaNegev | |||
| lokal kommune | |||
 | |||
| Land |  Israel
| ||
|---|---|---|---|
| Distrikt | Det sørlege distriktet | ||
| Koordinatar | 31°09′35″N 35°01′25″E / 31.15972°N 35.02361°E | ||
| Areal | 14,052 km² | ||
| Folketal | 13 623 (2011)[1] | ||
| Folketettleik | 969 / km² | ||
| Grunnlagd | 1982 | ||
| Borgarmeister | David Bonfeld | ||
 Ar'arat an-Naqab 31°09′35″N 35°01′25″E / 31.159722222222°N 35.023611111111°E | |||
  Kart som viser Ar'arat an-Naqab.
| |||
| Wikimedia Commons: Ar'arat an-Naqab | |||
Ar'arat an-Naqab vart grunnlagd i 1982 som ein del av eit statleg prosjekt om å få beduinar til å busetje seg i permanente hus. Han er ein av sju beduinske busetnader i Negevørkenen med godkjende planar og utvikla infrastruktur, i tillegg til Hura, Lakiya, Shaqib al-Salam (Segev Shalom), Kuseife (Kseife), Tel as-Sabi (Tel-Sheva) og byen Rahat, som er den største av dei.[4]
I følgje Israelsk statistisk sentralbyrå (CBS) var folketalet Ar'arat an-Naqab på 13 623 i 2011.[1]
Historie
endreFør opprettinga av Israel, var Negev-beduinar eit delvis nomadisk samfunn som hadde vore gjennom ein prosess for å bli bufaste sidan osmansk styre i regionen. Dei fleste forskarane er samde i at beduinane kom til Negev kring 1800, men det er spor etter dei tidlegare òg.[5]
Under Det britiske mandatet gav ikkje styresmaktene eit lovverk til å avgjere og bevare kven som eigde landområda. For å få orden på dette vart landpolitikken til Israel i stor grad tilpassa dei osmanske landreguleringane frå 1858 som det føregåande lovverket. Dermed nasjonaliserte Israel det meste av Negev ved hjelp av statlege landreguleringar frå 1969.[5]
Israel heldt fram linja for å få fast bustad for Negev-beduinane, som dei osmanske styresmaktene tvinga på dei, og det omfatta først regulering og flytting. I 1950-åra flytta Israel to tredjedelar av Negev-beduinane til eit område som var under krigsrett.[5]
Det neste steget var å opprette sju kommunar spesielt for beduinane med betre levevilkår, skikkeleg infrastruktur og og gode offentelge tenester innan helse og utdanning. Men ikkje alle beduinane gjekk med på å flytte frå telta sine til leilegheitene og husa som staten hadde laga for dei. Kring 60% av beduinane i Israel bur i planlagde landsbyar som Ar'arat an-Naqab, medan resten bur i ulovlege heimar spredd over heile Nord-Negev.[6]
Sjå òg
endreKjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Ar'arat an-Naqab» frå Wikipedia på engelsk, den 7. september 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ 1,0 1,1 «Locality File». Israelsk statistisk sentralbyrå. 2011. Arkivert frå originalen (XLS) 23. september 2013. Henta 9. oktober 2014.
- ↑ Steven C. Dinero. Settling for Less: The Planned Resettlement of Israel's Negev beduin. Berghahn Books.
- ↑ Palmer, 1881, s.144
- ↑ Staten Israel. Ministry of Justice, Ministry of Foreign Affairs. List of Issues to be taken up in Connection with the Consideration of Israel's Fourth and Fifth Periodic Reports of Israel (CEDAW/C/ISR/4 and CEDAW/C/ISR/5)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Dor Fridman. «About the Negev beduinar». LocalEconomySeminar. Arkivert frå originalen 5. juli 2012. Henta 7. september 2015.
- ↑ beduin information, ILA, 2007 (PDF), arkivert frå originalen (PDF) 15. juli 2015, henta 7. september 2015
Bakgrunnsstoff
endre- Lands of the Negev, a short film presented by Israel Land Administration describing the challenges faced in providing land management and infrastructure to the beduinar i Israel's southern Negev region