Atrechtunionen

Atrechtunionen (fransk Arras) var ein union mellom Dei sørlege Nederlanda, grevskapet Hainaut, Artois, Lille, Douai og Orchies som vart underskriven 6. januar 1579. I denne unionen erklærte dei lojalitet til den spanske kongen Filip II og Don Juan de Austria som var statthaldaren hans. I dag ligg Artois i Frankrike, Lille delvis i Frankrike, Hainaut ligg i Belgia og dei franske departementa Oise og Nord.

Andre regionar som var for unionen, men som ikkje skreiv under avtalen, var Namur, Luxembourg og Grevskapet Limburg. På 1500-talet kom belgisk Limburg under fyrstbispedømmet Liège, medan det historiske området Limburg berre var ein mindre del av dagens nederlandske Limburg. Hertugen av Parma, Alexander Farnese, byrja kampen sin mot separatistane (medlemmer av Utrechtunionen) i dette området. I Wallonia låg dessutan òg to kalvinistiske «enklavar», Tournai og Valenciennes, som måtte overvinnast innan området kunne leggast heilt under spansk kontroll.

I avtalen var dei følgjande punkta nedfelt:

Ingen utanlandske troppar skulle ha garnisonar i området.
Statsrådet skulle settast opp på same måte som på Karl V si tid.
To tredjedelar av statsrådet sine medlemmer skulle bestå av representantar frå alle medlemsstatane.
Alle privilegia som områda hadde før åttiårskrigen skulle gjeninnførast.
Katolisismen var den einaste religionen. Alle andre religionar (til dømes kalvinismen) skulle avskaffast.

Det siste punktet gjorde det umogeleg for Dei nordlege Nederlanda å skrive under på avtalen. Desse områda var først og fremst under påverknad av protestantismen (kalvinisme), og deira motreaksjon var å inngå Utrechtunionen 23. januar 1579.

Kjelder

Denne artikkelen bygger på «Unionen i Atrecht» frå Wikipedia på bokmål, den 16. februar 2008.
- Wikipedia på bokmål oppgav desse kjeldene:
Michael North: Geschichte der Niederlande. München ²2003 (Beck’sche Reihe) ISBN 3-406-41878-3