David Coverdale

David «Jack» Coverdale (fødd 22. september 1951) er ein engelsk rockevokalist, mest kjend for arbeidet sitt med hardrockbandet Whitesnake som oppnådde stor kommersiell suksess. Tidleg i karrieren sin var han òg nokre år vokalist for Deep Purple, og forlet bandet for å starte ein solokarriere som etter kvart utvikla seg til Whitesnake. Eit samarbeid med Jimmy Page gjorde det òg bra.

David Coverdale
Coverdale syng med Whitesnake i 2006 Foto: Raúl Ranz
Fødd	22. september 1951 (73 år)
Fødestad	Saltburn-by-the-Sea i Redcar and Cleveland i England
Opphav	Storbritannia, USA
Aktiv	1965 til i dag
Sjanger	Hardrock, bluesrock, heavy metal
Instrument	Vokal, gitar, munnspel, tangentinstrument, perkusjon
Stemmetype	baryton
Tilknytte artistar	Deep Purple, Whitesnake, Coverdale and Page
Plateselskap	Purple, EMI, United Artists
Verka som	Musikar, songar og låtskrivar
Gift med	Tawny Kitaen
Prisar	Rock and Roll Hall of Fame

Karriere

Han var vokalist i Vintage 67, The Government og Fabulosa Brothers samstundes med at han arbeidde i ein klesbutikk som heitte Gentry i Redcar. Som vokalist i The Government hadde han vore oppvarmar for Deep Purple ved eit høve. Då Deep Purple annonserte etter ny vokalist, sende han ein demo og imponerte Deep Purple-medlemmane med den djupe blues-stemma si, og fekk jobben.

Opphavleg var det meininga at han skulle dele vokalist-oppgåva saman med bassist Glenn Hughes, noko dei første albuma hans med Deep Purple, Burn gjev uttrykk for. Men snart vart det klårt at Coverdale var meir enn god nok som vokalist på eigahand. På hans Deep Purple-album nummer to, Stormbringer frå 1975, har han heilt klart full kontroll på det vokale, endå med einskilde innslag frå Hughes.

Deep Purple gav i 1976 ut Come Taste the Band saman med den nye gitaristen i bandet, Tommy Bolin, og etter den påfølgjande katastrofale turneen, valde Coverdale å forlate bandet. Først spelte han inn to soloalbum, Whitesnake i 1976 og Northwinds i 1977, før han i 1978 starta bandet Whitesnake. Det tok ikkje lang tid før bandet var ein suksess i Europa, men det kunne virke som om USA ikkje brydde seg nemneverdig. Whitesnake var i starten eit energisk bluesbasert hardrock-band, og gav ut sju album i løpet av dei første fire åra.

USA byrja å få smaken for Whitesnake først i 1984 med albumet Slide It In, medan det neste albumet, 1987 (utgjeve i 1987), gjorde bandet til superstjerner òg på den andre sida av Atlanterhavet. No var musikkstilen vorte blankpolert og tilpassa det amerikanske marknaden, men den «gamle» fansen i Europa var ikkje så begeistra for dette og kalla musikken for «puddelrock». Den nye fansen elska glam metal-stilen til bandet.

I tida mellom 1991 og 1993 samarbeidde han med Jimmy Page, gitaristen frå Led Zeppelin, og resultatet vart albumet Coverdale/Page. No var Coverdale tilbake til den blues-baserte hardrocken igjen, og denne gongen vart musikken godt motteke i både USA og Europa. Whitesnake vart lagt på is, og dukka ikkje opp att før i 2002 då Coverdale samla saman gamle musikervener og la ut på turné. Etter dette har han sett saman eit nytt Whitesnake, som seinast i 2009 turnerte i Europa.

Diskografi

Solo

1977 White Snake
1978 Northwinds
1990 «The Last Note Of Freedom» – song på filmmusikkalbumet Days of Thunder
1993 Coverdale and Page (med Jimmy Page)
2000 Into the Light

Som gjesteartist

1974 Roger Glover – The Butterfly Ball and the Grasshopper's Feast («Behind the Smile»)
1974 Jon Lord – Windows – 2. sats, Gemini
1976 Eddie Hardin – Wizard's Convention («Money To Burn»)
1978 Barbi Benton – Ain't That Just The Way (medlåtskrivar på «Up In The Air»)
1989 Steve Vai – Passion and Warfare («For the Love of God»)
2000 Bernie Marsden – And About Time Too («Who's Fooling Who», live recording from '81, only on reissue of the album)
2003 Tony Franklin – Wonderland («Sunshine Lady»)
2014 Adrian Vandenberg – Moonkings («Sailing Ships»)
2014 Bernie Marsden – Shine («Trouble»)
2015 Phil Collen's Delta Deep – Delta Deep («Private Number»)

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «David Coverdale» frå Wikipedia på bokmål, den 28. mai 2012.
  • Wikipedia på bokmål oppgav desse kjeldene:

Bakgrunnsstoff

• David Coverdale ved The Internet Movie Database (IMDb)
• Offisiell nettstad Arkivert 2011-02-01 ved Wayback Machine.