Erik Lie
Erik Møinichen Lie (1869–1943) var ein norsk forfattar, kulturhistorikar og pressemann.
| Erik Lie | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 23. november 1868 Oslo |
| Død |
28. april 1943 (74 år) |
| Yrke | bibliotekar, skribent, journalist |
| Far | Jonas Lie |
| Mor | Thomasine Lie |
| Ektefelle | Kathrine Lie |
| Born | Jonas Lie |
I dag er Erik Lie kjend for to ting: Å ha stifta Den norske Forfatterforening i 1893 og ha forsvart Tyskland så grundig under første verdskrigen at hovudverket i så måte, Indenfor fæstningens mure, skildringer fra det beleirede Tyskland, 1918, ikkje eingong er nemnd i Norsk biografisk leksikon frå 1938. Boka er eineståande i den norske bokheimen. Andre nordmenn, som Bjørn Bjørnson og Eivind Berggrav skreiv nok og både om og frå keisar Wilhelms Tyskland, men truleg ingen så grundig og elegant som Lie.
«Saa rolig lægger alene den sig til hvile, som føler kræfterne svulme i sine lemmer og som derfor intet frygter», opnar tysklandssskildringa frå 1918. Det er Berlin. Boka tek oss til både den tyske vest- og austfronten, frå Flandern til Finskebukta, ispedd sigersmeldingar frå den austerrikske Isonzofronten i sør. Den tyske generaliteten er hovudkjelda i skyttargrav og bunkers, og til slutt vendar forfattaren i zeppelinar attende til den tyske rikshovudstaden. Boka er overveldande i sine detaljkunnskapar, i seg sjølv ei historisk primærkjelde.
Ein annan merkeleg ting ved Lie, var at han var heller franskkulturell i utgangspunktet. I 1890-åra var han biblioteker ved Sainte-Genevièvebiblioteket i Paris. Der fekk han oppretta ei skandinavisk avdeling. Hans andre hovudinteresse var ætta. Saman med emissær Faste Svendsen reiste han bauta over stamfaren deira, Mons Lie, og skreiv boka Nådigherren om same. Lie var ingen skjønnlitterær forfattar. Son av søskenbarna Jonas Lie den eldre og Thomasine Lie var han ein ættekjær nordmann, som sjølv langt inne på Wolhyniens stepper fekk fletta inn nokre ord om ulven på Rørosvidda.
Erik Lie var far til Jonas Lie den yngre.