Frederik Rode
Frederik Rode (23. september 1800–24. oktober 1883) var ein prest og stortingsmann. Han var far til Carl Theodor Rode og Otto Rode.
Frederik Rode | |
Statsborgarskap | Noreg |
Fødd | 23. september 1800 København |
Død |
24. oktober 1883 (83 år) |
Yrke | prest, politikar |
Språk | norsk |
Religion | Den evangelisk-lutherske kyrkja |
Far | Hans Henrik Rode |
Rode var fødd i København, far hans var generalkrigskommissær Hans Henrik Rode. Han vart student i Christiania i 1819 og cand. theol. i 1824. 1820-21 var han huslærar, og 1824-25 lærar ved katedralskulen i hovudstaden. Elles manuduktør i teologi.
Frå 1826 var Rode sokneprest til Alta-Talvik og prost i Vest-Finmarken, der han i «flere aar førte et fuldstændig nomadeliv for at betjene»[1] dei vidstrakte embetsdistrikta. Sokneprest i Gjerpen 1834-54 og attåt prost i Bamble frå 1843. Stiftsprost i Christiania 1854 og hoffpredikant. 1859-75 var han sokneprest i Lier. Både i 1849 og 1859 fekk han flest stemmer før bispeutnemningar, Tromsø fyrst og Bergen sidan, men baud seg fri begge gongane.
Rode var 2. representant på Stortinget 1833 for Finnmark. Han var formann i komiteen om tiendrettane i Finnmark og sekretær i kyrkjekomiteen.
Henrik Ibsen gjekk til konfirmasjonsundervisning hos Rode i juni og juli 1843.
Etter at han slutta som prest i Lier, budde Rode i Kristiania. Døydde der i 1883.
Kjelder
endre- Lindstøl, Tallak: Stortinget og Statsraadet 1814-1914. Kristiania, 1914
- ↑ Lindstøl, Tallak: Stortinget og Statsraadet 1814-1914
- Biografisk informasjon om Frederik Rode NSD Norsk senter for forskningsdatas politikararkiv