Freudiana
Freudiana Studioalbum av Eric Woolfson og Alan Parsons | ||
Utgjeve | 11. oktober 1990 | |
Innspelt | 1989-1990 | |
Sjanger | ||
Lengd | 1:14:44 | |
Selskap | EMI | |
Produsent | Alan Parsons | |
The Alan Parsons Project-kronologi | ||
---|---|---|
Gaudi (1987) |
Freudiana | The Sicilian Defence (2014)
|
Freudiana er ein rockeopera av Eric Woolfson. Det skulle bli det ellevte albumet av The Alan Parsons Project, men under utviklinga vart Eric Woolfson og Alan Parsons usamde. Albumet nyttar mange av dei same medlemmane som spelte i bandet, og mange av dei same gjestevokalistane.
Meldingar | |
---|---|
Karakter | |
Kjelde | Karakter |
Allmusic | [1] |
Alan Parsons byrja seinare på solokarrieren sin med albumet Try Anything Once i 1993, som musikalsk heldt fram retninga som dei hadde på albumet Gaudi i 1987.
Woolfson fekk ideen om musikalen då han undersøkte livet og arbeidet til Sigmund Freud etter han var ferdig med Gaudi. Omkring halvvegs i innspelinga vart Woolfson møtt av Brian Brolly om å utvikle konseptet til ein musikal. Med hjelp av Brolly gjorde Woolfson om Freudiana til ein scenemusikal. Musikalen vart ei suksess, men då det kom til søksmål mellom Brolly og Woolfson om kontrollen over prosjektet, vart musikalen stoppa. Til slutt vann Brolly saka, men albumet vart likevel tilskriven Eric Woolfson og Alan Parsons.
Albumet kom ut i to versjonar: «White Album» og «Black Album». I tillegg, medan «White Album» vart gjeven ut under artistnamnet «Freudiana» og ikkje Eric Woolfson, Alan Parsons eller The Alan Parsons Project, hadde dei første utgåvene namnet «The Alan Parsons Project».
«White Album» kom ut i 1990 på EMI Records. Det inneheld 18 spor med solovokal av Leo Sayer, Kiki Dee, Marti Webb, 10cc-vokalisten Eric Stewart, Frankie Howerd, Gary Howard og The Flying Pickets, i tillegg til dei tidlegare Project-vokalistane Chris Rainbow, John Miles, Graham Dye og Woolfson. Alan Parsons bidrog musikalsk til albumet og var både låtskrivar og produsent, som han hadde vore på alle Project-album.
Deutsche Originalaufnahme («den tyske originalinnspelinga»), òg kjend som «Black Album», vart spelt inn med rollebesetninga frå musikalen og inneheld materiale frå rockeoperaen. Denne varianten var det første albumet som berre var tilskriven Eric Woolfson som soloartist. Woolfson fortsette sidan å lage fleire musikalar.
Innhald («White Album»)
endreAlle songar av Eric Woolfson, utanom der andre er nemnde
Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Solovokal | Lengd |
---|---|---|---|---|
1. | «The Nirvana Principle» | Instrumental | 3:44 | |
2. | «Freudiana» | Eric Woolfson | 6:20 | |
3. | «I Am a Mirror» | Leo Sayer | 4:06 | |
4. | «Little Hans» | 3:15 | ||
5. | «Dora» | Graham Dye (korvokal: Chris Rainbow) | 3:51 | |
6. | «Funny You Should Say That» | Eric Woolfson | 4:36 | |
7. | «You're on Your Own» | The Flying Pickets | 3:54 | |
8. | «Far Away from Home» | The Flying Pickets | 3:11 | |
9. | «Let Yourself Go» | Eric Woolfson | 5:26 | |
10. | «Beyond the Pleasure Principle» | Alan Parsons | Instrumental | 3:13 |
11. | «The Ring» | Eric Stewart | 4:22 | |
12. | «Sects Therapy» | Frankie Howerd | 3:40 | |
13. | «No One Can Love You Better Than Me» | Kiki Dee, Marti Webb, Gary Howard og Eric Woolfson | 5:40 | |
14. | «Don't Let the Moment Pass» | Marti Webb | 3:40 | |
15. | «Upper Me» | Eric Stewart | 5:16 | |
16. | «Freudiana» | Instrumental | 3:43 | |
17. | «Destiny» | Chris Rainbow | 0:51 | |
18. | «There But for the Grace of God» | John Miles og Marti Webb | 5:56 |
Medverkande
endre- Eric Woolfson – klaverinstrument, vokal, leiande produsent
- Alan Parsons – ekstra klaverinstrument, lydteknikar, produsent
- Andrew Powell – arrangement, orkesterleiar
- Ian Bairnson – gitar
- Laurie Cottle – bass
- Richard Cottle – synthesizer, saksofon
- Stuart Elliott – trommer, perkusjon
Musikalversjon
endreFreudiana - Deutsche Originalaufnahme Studioalbum av Freudiana | ||
Utgjeve | 1991 | |
Sjanger | Rock | |
Lengd | 1:07:47 | |
Selskap | EMI | |
Produsent | Herwig Ursin |
Freudiana hadde premiere i Theater an der Wien i Wien i Austerrike den 19. desember 1990. Han var produsert av Vereinigte Bühnen Wien. Fra til 18. april 1992 vart det halde 380 framføringar føre 320 000 menneske.
Sceneregissøren var Peter Weck. Dei tyske songtekstane var av Lida Winiewicz. Erik vart spelt av Ulrich Tukur.
Innhald («Black Album»)
endreNr. | Tittel | Lengd |
---|---|---|
1. | «Freudiana» | 3:07 |
2. | «Kleiner Hans» | 3:08 |
3. | «Ich bin dein Spiegel» | 4:00 |
4. | «Es ist durchaus nicht erwiesen» | 4:42 |
5. | «Dora» | 3:55 |
6. | «Du bist allein» | 4:24 |
7. | «Ausgestossen» | 3:58 |
8. | «Doctor Charcot» | 4:54 |
9. | «Frau Schmetterling» | 4:11 |
10. | «Der Ring» | 3:06 |
11. | «Vision Dora» | 3:00 |
12. | «Nie war das Glück so nah» | 3:20 |
13. | «U-Bahn» | 3:45 |
14. | «Wer ging den Weg» | 5:04 |
15. | «Oedipus - Terzett» | 6:25 |
16. | «Chorus» | 0:58 |
17. | «Freudiana» | 4:58 |
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Freudiana» frå Wikipedia på engelsk, den 4. april 2020.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Alex S. Garcia. «Freudiana - Freudiana | Songs, Reviews, Credits». AllMusic. Henta 4. april 2020.