Grønvier (Salix phylicifolia) er ein busk i pilfamilien. Han blir nytta som hageplante, mellom anna til hekk.

Grønvier
Grønvier
Grønvier
Status
Status i verda: LC Livskraftig
Status i Noreg: LC Livskraftig
Systematikk
Rike: Planteriket Plantae
Overrekkje: Landplantar Embryophytes
Rekkje: Karplantar Tracheophytes
Underrekkje: Frøplantar Spermatophytes
Orden: Vierordenen Malpighiales
Familie: Vierfamilien Salicaceae
Slekt: Vierslekta Salix
Art: Grønvier S. phylicifolia
Vitskapleg namn
Salix phylicifolia

Han er brukt som matplante av nordamerikanske urfolk. Dei kan eta nyplukka skot råe eller tørka dei og eta dei med selolje, i supper eller som te. Rein og moskusfe beiter også på grønvier.

Skildring

endre

Grønvier kan bli mellom ein og fire meter høg. Han har stive blad med få tenner. Blada er blankt grøne på oversida, bleikt blågrøne på undersida.

 
Foto: Anneli Salo

Planten får grålodne raklar. Han blomstrar gjerne i mai og juni, avhengig av høgda over havet.

Variantar og hybridar

endre

Grønvier dannar lett hybridar med nærskylde planter.

  • Grønvier (Salix phylicifolia var. phylicifolia) - Europa, vestlege Sibir.
  • Grønvier-svartvier (Salix mysrinifolia x phylicifolia) - svært vanleg på kulturmark, grøfter og kjerr. Bladet si midtnerve er hårete på den nedste delen.
  • Grønvier-bleikvier (Salix herbacea x phylicifolia) - vanleg.
  • Grønvier-musøyre (Salix hastata x phylicifolia) - vanleg.

Brekkavier (Salix phylicifolia 'Brekkavier') er ein variant av grønvier som finst på Island og i Noreg.

Utbreiing

endre

Grønvier veks på fuktige stader i Nord-Amerika og Europa. Han er vanleg i Nord-Noreg og i fjellet i Sør-Noreg.

Brekkavier er ein variant som kjem frå Island, der han først blei funnen på byrjinga av 1800-talet. Han toler salt svært godt, og er elles hardfør. Brekkavier var den første busken som etablerte seg på Surtsey. Det skjedde i 1998, 35 år etter at den vulkanske øya blei danna.

Kjelder

endre

Bakgrunnsstoff

endre