Guglielmo Marconi
Guglielmo Marconi (25. april 1874–20. juli 1937) var ein italiensk fysikar og ingeniør. Han var ein pioner innan trådlaus telekommunikasjon, og fekk Nobelprisen i fysikk i 1909. Marconi sitt arbeid var særleg viktig for kringkastingsteknikk.
Guglielmo Marconi | |||
| |||
Fødd | Guglielmo Giovanni Maria Marconi 25. april 1874 Bologna | ||
---|---|---|---|
Død | 20. juli 1937 Roma | ||
Nasjonalitet | Kongedømet Italia | ||
Område | elektroteknikk, naturvitskap | ||
Yrke | fysikar, ingeniør, politikar, forretningsdrivande, oppfinnar, vitskapsperson | ||
Institusjonar | University of St Andrews | ||
Alma mater | Universitetet i Bologna | ||
Ektefelle | Beatrice Marconi, Maria Cristina Bezzi-Scali | ||
Barn | Degna Marconi Paresce | ||
Medlem | Det pavelege vitskapsakademiet Accademia Nazionale dei Lincei Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL Kungliga Vetenskapsakademien National Academy of Sciences Accademia delle Scienze di Torino |
Liv
endreGuglielmo Marconi vart fødd i Bologna som andre son til den italienske landeigaren Giuseppe Marconi og den irske kona Annie Jameson. Han gjekk på privatskule i Bologna, Firenze og i Livorno. Han studerte ved Universitetet i Bologna. Allereie i ungdomen interesserte han seg for vitskapar knytt til fysikk og elektrisitet. Han studerte arbeida til James Clerk Maxwell, Heinrich Hertz, Righi, Lodge og andre.
Oppfinningar
endreFrå 1890 arbeidde Marconi med trådlaus telegrafi. I [1895 byrja han med eksperiment heime på garden til faren. Han greidde å utvikla eit apparat som ein kunne senda trådlause signal med. Rekkevidda var kring tre kilometer.
Han tok patent på systemet sitt i Storbritannia, med britisk patent nummer 12039. I 1897 grunnla han føretaket Marconi’s Wireless Telegraph Company Ltd. med hovudkontor i London. Den [12. desember 1901 lukkast den fyrste transatlantiske trådlause overføringa. I 1909 fekk Marconi Nobelprisen i fysikk. Seinare arbeidde han med korleis ein kunne nytta kortbølgjer og mikrobølgjer. Han døydde den 20. juli 1937 i Roma.