Hisingeritt
Hisingeritt er eit brunt til svart mineral, eit vasshaldig jernsilikat som vanlegvis er røntgenamorft. Den kjemisk formelen er Fe2Si2O5(OH)4·2H2O. Det opptrer mellom anna som omvandlingsprodukt av olivin.
| Hisingeritt | |||
 | |||
| Generelt | |||
|---|---|---|---|
| Kategori | Silikatmineral | ||
| Kjemisk formel | Fe3+2Si2O5(OH)4·2H2O | ||
| Strunz-klassifisering | 09.ED.10 | ||
| Einingscelle | a = 5.4 Å, b = 9.03 Å, c = 14.99 Å; β = 98.32°; Z = 4 | ||
| Identifikasjon | |||
| Farge | Svart, brunsvart | ||
| Krystallform | Massiv, kompakt; nålforma, kan vere særs små kuler. | ||
| Krystallsystem | Monoklin | ||
| Kløyv | Ingen | ||
| Brot | Muslig | ||
| Fastleik | Sprø | ||
| Mohs hardleiksskala | 2.5 - 3.0 | ||
| Glans | glasaktig, harpiksaktig, feittete | ||
| Strekfarge | Gulbrun, grøn | ||
| Transparens | Gjennomsiktig til gjennomskineleg | ||
| Spesifikk vekt | 2.43 - 2.67 | ||
| Optiske eigenskapar | |||
| Optiske eigenskapar | Toaksa (-) | ||
| Brytingsindeks | nα = 1.715 nγ = 1.730 | ||
| Dobbeltbryting | δ = 0.015 | ||
| Kjelder | [1][2][3] | ||
Det vart først skildra i 1828 etter ein førekomst i Riddarhyttan i Västmanland i Sverige. Det vart namngjeve etter Wilhelm Hisinger (1766–1852), ein svensk kjemikar.[3]
Kjelder
endre- Hisingeritt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/hisingeritt.