John Barbour
John Barbour (kring 1320–13. mars 1395) var ein skotsk diktar, kjend som den føste større diktaren til å nytta låglandsskotsk (skotsk). Barbour skreiv eit stort epos, The Brus (The Bruce) om den skotske fridomskampen under Robert Bruce.
Liv
endre_ii.JPG)
John Barbour kan ha blitt fødd rundt 1320 om nedteikninga av alderen hans som 55 i 1375 er rett. Fødestaden hans er ikkje kjend, men både Aberdeenshire og Galloway gjer krav på han.
Barbour opptredde først i historiske kjelder i 1356, då han blei forfremja til erkdiakon i Aberdeen frå ein post han hadde hatt i under eit år ved domkyrkja i Dunkeld. Frå dette har ein slutta at han også var til stade i pavestaden Avignon i 1355.[1] I 1357, då David II kom tilbake til Skottland frå eksil og igjen verka som aktiv konge, fekk Barbour eit brev som gav han trygg ferdsle gjev England til Universitetet i Oxford. Han studerte ved Oxford og i Paris.
Etter av David II døydde i 1371 tente Barbour ved hoffet til Robert II i fleire ulike stillingar. Det var på denne tida han dikta The Brus. I 1377 fekk han ti pounds Scots i gåve for dette, og frå 1378 ein livspensjon på twenty shilling.
Den einaste biografiske kunnskapen om dei seinær åra hans kjem frå signaturen hans som vitne i Register of Aberdeen i 1392. Ifølgje nedteikningar i St Machar-kyrkja i Aberdeen døydde han 13. mars 1395. Barbour sytte for å få sagt messer for seg sjølv og foreldrene sine i kyrkja, og dette blei gjort i St Machar-kyrkja fram til reformasjonen.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «John Barbour» frå Wikipedia på svensk og «John Barbour (poet)» frå Wikipedia på engelsk, den 23. januar 2020.
- Wikipedia på svensk oppgav desse kjeldene:
- Svensk uppslagsbok. Malmö 1939