Myrkondor

fugleart

Myrkondor (Cathartes burrovianus) er den minste medlemmen i kondorfamilien, der han er ein av tre artar i slekta Cathartes. Han er ein åtseletar som har habitat i savannar og grassletter fragmentert frå sørlege Mexico og i Sør-Amerika aust for Andesfjella.

Myrkondor
Myrkondor
Myrkondor
Utbreiing og status
Status i verda: LC LivskraftigOmråde der myrkondorar hekkar
Område der myrkondorar hekkar
Systematikk
Rike: Dyr Animalia
Rekkje: Ryggstrengdyr Chordata
Underrekkje: Virveldyr Vertebrata
Klasse: Fuglar Aves
Orden: Haukefuglar Accipitriformes
Familie: Kondorar Cathartidae
Slekt: Cathartes
Art: Myrkondor C. burrovianus
Vitskapleg namn
Cathartes burrovianus

Skildring

endre
 
Bilete frå Transpantaneira, Poconé, Mato Grosso, Brasil
Foto: Bernard Dupont
 
Myrkondor i Cimitarra, Santander, Colombia
Foto: Félix Uribe

Dette er den lettaste og minste medlemmen i kondorfamilien. Myrkondoren er 56-61 cm lang, vengespennet er 148-165 cm[1] og vekta varierer frå 0,8 til 1,3 kg. Fjørdrakta er svart med ein grøn glans. Halsen og sidene av hovudet er fjørlause. Hovudet og nakken er blotta for fjør, og huda er gul, med ei raudleg panne og nakke og ei gråblå krone. Irisane i auga er raude, beina er kvite og nebba er kjøttfarga. Auget har ein enkelt ufullstendig rad med augevippar på øvre augelokk og to radar på nedre augelokk. Umodne myrkondorar har brunare fjørdrakt, eit mørkt hovud og ein kvit nakke.[2]

Nebbet er tjukt, avrunda og kroka i spissen. Fremre tær er lange, men ikkje tilpassa til å gripe godt. Opninga av naseboret er langsgående, og nasebora manglar septum (skiljevegg). Som alle kondorartane, manglar myrkondor ein syrinx, og er derfor ikkje i stand til å lage nokon annan lyd enn eit lågt sus.

Han skil seg i utsjånad frå den liknande skogkondoren på fleire måtar. Han er mindre og ikkje så massivt bygd som skogkondoren, og har ein kortare, tynnare hale. Fjørdrakta er brunare enn skogkondoren sin mørke, irriserande, svarte fjørdrakt. Beina er lysare i farga, og hovudet er meir oransjefarga enn det meir gule hovudet til skogkondoren. Flukta er òg mindre jamn enn skogkondoren. Myrkondorar føretrekkjer òg å sveveflyge over savannar og andre grassletter, i motsetning til det føretrekte skogshabitatet til skogkondoren.

Leveområdet er fragmentert og spenner frå søraustlege Mexico gjennom austlege Mellom-Amerika og Sør-Amerika aust for Andes sålangt sør som inn i Paraguay, Argentina og Uruguay. Det føretrekte habitatet er våt eller overfløymt låglandsgrasmark, sumpar og sterkt ringast tidlegare skog.

Storleiken på populasjonen vart estimert til mellom 0,5 og 5 millionar individ i 2008. Bestanden er trudd å vere stabil. IUCN har kategorisert arten som livskraftig, LC.[3]

Kjelder

endre
Referansar
  1. Howell, Steve N.G.; Webb, Sophie (1995). A Guide to the Birds of Mexico and Northern Central America. New York: Oxford University Press. s. 175. ISBN 0-19-854012-4. 
  2. Hilty, Stephen L. (1977). A Guide to the Birds of Colombia. Princeton University Press. s. 87. ISBN 0-691-08372-X. 
  3. BirdLife International (2021) Species factsheet: Cathartes burrovianus. Henta 21. november 2021

Bakgrunnsstoff

endre
 
Wikispecies
Wikispecies har taksonomisk informasjon om Cathartes burrovianus
  Commons har multimedium som gjeld: Myrkondor