Nettet

Nettet (frå latin Reticulum) er eit stjernebilde på den sørlege himmelhalvkula. Stjernebiletet er mest synleg mellom oktober og desember, men er ikkje synleg på midlare og høgare breiddegrader på den nordlege halvkula.^[1]

Nettet
Nettet
Latinsk namn	Reticulum
Forkorting	Ret
Genitivsform	Reticuli
Symbologi	Namngitt av la Caille
Rektasensjon	4 h
Deklinasjon	−60°
Areal	114 kvadratgrader nr. 82 av stjernebilda
Stjerner sterkare enn mag. 3	0
Sterkaste stjerne	α Reticuli (3,4. mag.)
Meteorsvermar
Tilgrensande stjernebilde	Uret Gullfisken Den sørlege vasslangen]
Synleg mellom breiddegradane +23° og −90°

Kjende objekt

Berre to stjerner i dette stjernebiletet er meir lyssterke enn tilsynelatande storleiksklasse 5: Alfa (α) og Beta (β) Reticuli. Den raudaktige stjerna R Reticuli er ein Mira-variabel. Denne variable vart oppdaga av C. Ragoonatha Chary ved Madras-observatoriet i India.^[2]

Dobbeltstjerna Epsilon Reticuli består av ei stjerne med spektralklasse K2IV som har ein kvit dverg i bane. Basert på parallaksemålingar ligg desse kring 50 lysår frå sola. I 2000 vart det oppdaga ein planet rundt stjerna ε Reticuli A.^[3]

Zeta Reticuli er ei vid dobbeltstjerne, der begge medlemmane liknar på sola. Dei ligg kring 39 lysår unna.

I 2005 vart det oppdaga ein type 1a supernova i spiralgalaksen NGC 1559, som ligg i Nettet.^[4]

Kjelder

Denne artikkelen bygger på «Reticulum» frå Wikipedia på engelsk, den 2. juli 2016.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:

↑ Farinacci, Jeff A. (2008). Guide to Observing Deep Sky Objects. Springer. s. 150–151. ISBN 1-387-72850-4.
↑ Kameswara Rao, N.; Vagiswari, A.; Thakur, Priya; Birdie, Christina. «C.Ragoonatha Chary and his Variable Stars». arXiv. Henta 13. juni 2016.
↑ Chauvin, G.; Lagrange, A.-M.; Udry, S.; Mayor, M. (November 2007). «Characterization of the long-period companions of the eksoplanet host stars: HD 196885, HD 1237 and HD 27442. VLT/NACO and SINFONI near-infrared, follow-up imaging and spectroscopy». Astronomy and Astrophysics 475 (2): 723–727. Bibcode:2007A&A...475..723C. doi:10.1051/0004-6361:20067046.
↑ ESO Public Affairs Department. «Celestial Blast in Bleak Reticulum». Europaan Organisation for Astronomical Research in the Southern Hemisphere (ESO). Arkivert frå originalen 18. februar 2013. Henta 13. juni 2016.

Bakgrunnsstoff

Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Nettet

[1] Farinacci, Jeff A. (2008). Guide to Observing Deep Sky Objects. Springer. s. 150–151. ISBN 1-387-72850-4.

[2] Kameswara Rao, N.; Vagiswari, A.; Thakur, Priya; Birdie, Christina. «C.Ragoonatha Chary and his Variable Stars». arXiv. Henta 13. juni 2016.

[3] Chauvin, G.; Lagrange, A.-M.; Udry, S.; Mayor, M. (November 2007). «Characterization of the long-period companions of the eksoplanet host stars: HD 196885, HD 1237 and HD 27442. VLT/NACO and SINFONI near-infrared, follow-up imaging and spectroscopy». Astronomy and Astrophysics 475 (2): 723–727. Bibcode:2007A&A...475..723C. doi:10.1051/0004-6361:20067046.

[4] ESO Public Affairs Department. «Celestial Blast in Bleak Reticulum». Europaan Organisation for Astronomical Research in the Southern Hemisphere (ESO). Arkivert frå originalen 18. februar 2013. Henta 13. juni 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]