Ole Olsen (1850-1927)

Ole Olsen (4. juli 1850–9. november 1927) var ein norsk romantisk komponist. Han var og den fyrste dirigenten til Frimuraranes orkester i Noreg.

Ole Olsen
Fødd	4. juli 1850
Fødestad	Hammerfest kommune
Død	4. november 1927 (77 år)
Dødsstad	Oslo
Opphav	Noreg
Sjanger	klassisk musikk
Instrument	trombone, orgel
Verka som	dirigent, komponist, musikkforskar

Byste av Ole Olsen (1850-1927)

Biografi

Oppvekst i Hammerfest

Far til Ole Olsen var organist i Hammerfest. Ole var ein musikalsk gut, og som 6-7 åring var han vikar for faren.

På denne tida fanst det ikkje aviser. Difor gjekk ein politibetjent rundt i byen og las opp kunngjeringar og auksjonsplakatar. Ole fekk jobb som trommeslager. Når folk høyrde tromminga visste dei at det ville komme ei kunngjering.

Studiar

Frå 1870 til 1874 studerte han ved musikkonservatoriet i Leipzig. Her komponerte han ein symfoni i G-dur og byrja på operaen Stig Hvide.

Komponist i Oslo

Han flytta så til Christiania (Oslo) der han arbeide som komponist, dirigent og musikklærar. I åra 1877-80 vikarierte han i «Musikkforeningen» medan dirigenten Johan Svendsen var i utlandet. I 1879 gifta han seg med Marie, dotter til pianofabrikanten Karl Hals.

I 1884 vart han dirigent for «annen brigades musikkorps» i Oslo, og var 1899-1919 armémusikkinspektør med majors rang. Han var også aktiv i Kunstnerforeningen.

I 1912 vann Olsen Petter Dass-medaljen. I 1920 vart det reist ein bauta med byste av han i Hammerfest. Han står på Ole Olsens plass i dag.

Musikk

Mest kjend er «Solefaldsang» frå operaen Svein Uræd til tekst av Nordahl Rolfsen. Han skreiv også operaen Lajla.

Olsen skreiv sjølv teksten til fleire av operaene sine. Ei skriftsamling, kalla Digte, vart gitt ut etter at han var død. Han er også kjend for 11 klaverstykker, stykke for klaver i nasjonalromantisk stil. Olsen skreiv også ein suite for klaver og strykarar som er basert på desse stykka.

Kjelder

• Høgskulen i Volda Arkivert 2007-09-30 ved Wayback Machine.
• Notar av Ole Olsen