Robin Orr

britisk komponist

Robert Kemsley (Robin) Orr CBE (2. juni 19099. april 2006) var ein skotsk organist og komponist.[1]

Robin Orr
Fødd2. juni 1909
FødestadBrechin
Død9. april 2006 (96 år)
DødsstadCambridge
OpphavStorbritannia
Sjangeropera, symfoni
Instrumentpipeorgel, orgel
Verka somkomponist
Prisarkommandør i den britiske imperieorden

Liv og virke

endre

Orr var fødd i Brechin, og blei utdanna ved Loretto School.[1] Han studerte orgel ved Royal College of Music i London under Walter Galpin Alcock, og piano med Arthur Benjamin.[2] Deretter fortsette han studiane sine ved Pembroke College, Cambridge under Cyril Rootham. Etter å ha studert med Alfredo Casella og Nadia Boulanger i Paris, vendte han tilbake til Cambridge i 1938 som organist ved St John's College, der han etterfølgde Rootham.[2] Medan han tenestegjorde i Royal Air Force under andre verdskrigen sat Herbert Howells i stillinga for han.

Etter andre verdskrigen blei han førelesar ved Cambridge og professor ved Royal College of Music, og deretter Gardiner Professor of Music ved Glasgow University frå 1956 til 1965.[3] I Glasgow arbeidde han saman med Alexander Gibson for å starta samtidsmusikkfestivalen Musica Viva, og promotera arbeidet til Stockhausen, Schönberg, Stravinskij, Iain Hamilton, Thea Musgrave og Orr sjølv.[4] Gibson bad òg Orr om å hjelpa han med å skipa Scottish Opera i 1960, og Orr var formann frå 1962 fram til 1976.

Han vende tilbake til Cambridge i 1965 som professor i musikk, ei stilling han hadde til han pensjonerte i 1976.[5] Han blei utnemnd til CBE i 1972.[6]

Robin Orr gifta seg med Margaret Mace, ei dotter av egyptologen Arthur Cruttenden Mace, i desember 1937. Dei fekk tre born.[7] I 1979 skilde dei seg, og Orr gifta seg opp att, med Doris Winny-Meyer.[8] Han gav ut sjølvbiografien Musical Chairs i 1999.[9]

Musikk

endre

Ouverturen The Prospect of Whitby (med namn etter ein historisk pub i London) fekk noko merksemd i 1948. Men det var Symphony in One Movement (1960-63), som fyrst blei halden fram av Norman Del Mar og BBC Scottish Orchestra, men snart teken opp og spelt inn av Royal Scottish National Orchestra under Alexander Gibson, som sette Orr på kartet som komponist.[10] Gibson dirigerte verket ved BBC Proms i 1966.[11] Han skreiv to andre symfoniar (1970 og 1978), også desse ein-sats-verk. Han skreiv tre operaer: Full Circle (tinga av Scottish Television for Scottish Opera i 1968),[12] Hermiston (Edinburgh Festival, 1975) [13] og den komiske On the Razzle (1988), basert på eit skodespel av Tom Stoppard.[14][15][2] Orr stod òg for betydelege bidrag til anglikansk kyrkjemusikk, mykje av det for St John's College. Eit av desse som kan nemnast er «Come and let yourselves be built» (1961).[7][16]

Ein CD med orkestermusikken hans, inkludert Italian Overture (1952), From the Book of Philip Sparrow for sopranar og strengeinstrument med dikt av John Skelton (1969), Rhapsody for strykeorkester (1958) og Journeys and Places for sopran og orkester med dikt av Edwin Muir (1971) kom ut i 2000 for å markera 90-årsdagen til komponisten.[17][18] Ein annan CD med kammermusikken hans, inkludert den historiske innspelinga av Sonatina for Violin and Piano av Max Rostal i 1948, og andre arkivinnspelingar av Violin Sonata (1947), Serenade for String Trio (1948, rev. 1989) og Duo for Violin and Cello in one movement (1953, rev. 1965), blei gjeven ut til hundreårsdagen hans i 2009.[19]

Sinfonietta Helvetica (1990) var det siste orkesterverket hans. Han skreiv det i Sveits, der han hadde eit hus nær Klosters, for å markera 700-årsjubileet til den sveitsiske konføderasjonen.[7] Verket blei uroppført i Glasgow Royal Concert Hall den 6. desember 1991 av BBC Scottish Symphony Orchestra, dirigert av Feodor Glushchenko.[20]

Kjelder

endre