The Battle of New Orleans
| The Battle of New Orleans Singel av Johnny Horton | ||
| B-side |
All for the Love of a Girl | |
|---|---|---|
| Språk | angloamerikansk | |
| Utgjeve | 6. april 1959 | |
| Innspelt | 1959 | |
| Sjanger | ||
| Lengd | 2:33 | |
| Selskap | Columbia | |
| Låtskrivar(ar) | Jimmy Driftwood | |
| Produsent | Don Law | |
| Johnny Horton-kronologi | ||
| «When It's Springtime in Alaska (It's Forty Below)» (1959) |
The Battle of New Orleans | «Johnny Reb» (1959)
|
«The Battle of New Orleans» er ein song skriven av Jimmy Driftwood. Songen skildrar slaget ved New Orleans frå perspektivet til ein amerikansk soldat og fortel historia om slaget med ein lett tone og gir ein ganske komisk versjon av kva som faktisk skjedde under slaget. Han har vorte spelt inn av mange artistar, men songaren som oftast blir knytt til songen er Johnny Horton. Versjonen hans vart nummer 1 på Billboard Hot 100 i 1959. Billboard rangerte songen på førsteplassen for heile 1959, og han var svært populær blant tenåringar i slutten av 1950-åra/byrjinga av 1960-åra i ei tid som for det meste var dominert av rock and roll-musikk.
Horton sin versjon byrjar med å sitera dei første 12 tonane av songen «Dixie» av Daniel Emmett. Han blir avslutta med lyden av ein offiser som leier ei avteljing i marsj, medan songen tonar ut.
I magasinet Billboard si rangering av dei beste songane i dei første 50 åra av Billboard Hot 100-lista vart «The Battle of New Orleans» rangert som den 28. songen totalt[2] og den første countrylåten på hitlista.[3]
Medlemmer av Western Writers of America kåra songen til ein av dei 100 beste westernlåtane gjennom tidene.[4]
Historie
endreMelodien er basert på ein velkjend amerikansk felemelodi, «The 8th January», som var datoen for slaget ved New Orleans. Jimmy Driftwood, ein skuleinspektør i Arkansas med ein lidenskap for historie, sette ei melding om slaget til denne musikken i eit forsøk på å få elevane interessert i å læra historie.[5] Det såg ut til å fungera, og Driftwood vart kjent i regionen for dei historiske songane sine. Han vart «oppdaga» på slutten av 1950-åra av Don Warden, og fekk etter kvart platekontrakt med RCA, som han spelte inn tolv songar for i 1958, blant dei «The Battle of New Orleans.»[6]
«The Battle of New Orleans» blir spelt ofte under idrettsarrangement i Nord-Amerika.
Salslister
endre
Vekeslisterendre
|
Årslisterendre
Liste for alle tiderendre
|
Andre versjonar
endreJohnny Horton sin versjon frå 1959 er den mest kjende innspelinga av songen, som utelèt dei milde skjellsorda og mange av dei historiske referansane i originalen. Horton spelte òg inn ein alternativ versjon for utgiving i det britiske samveldet, der han unngjekk den ugunstige teksten om britane: ordet «British» vart erstatta med «Rebels», saman med nokre få andre forskjellar.
Mange andre artistar har spelt inn songen. Blant dei mest kjende versjonane er følgjande:
- I USA konkurrerte Vaughn Monroe sin singel frå 1959 med Horton sin, men oppnådde ikkje same grad av suksess og vart berre ein mindre Hot 100-hit.
- I Storbritannia konkurrerte Lonnie Donegan and his Skiffle Group sin 1959-versjon med Horton og oppnådde større suksess med ein andreplass. Denne versjonen inneheld ei munnleg innleiing, der Donegan forklarer at britane var på den tapande sida.
- Pete Seeger og Frank Hamilton spelte inn songen til albumet Nonesuch and Other Folk Tunes frå 1959.
- The Royal Guardsmen spelte inn songen i 1966 på albumet sitt Snoopy vs. the Red Baron.
- Harpers Bizarre hadde ein mindre Hot 100-hit med sin noko psykedeliske versjon på 1968-albumet The Secret Life of Harpers Bizarre.
- Doug Kershaw spelte inn songen til sin tredje LP, Doug Kershaw, i 1971.
- Sunny Ryder song ein versjon av songen i spaghettiwesternfilmen A Town Called Hell frå 1971.
- Johnny Cash sin versjon av songen finst på albumet America: A 200-Year Salute in Story and Song frå 1972.
- Den Tyskland-baserte Les Humphries Singers sin hit frå 1972, «Mexico», brukte melodien og delar av teksten, men braut opphavsretten ved å kreditera songen til den britiskfødde bandleiaren Les Humphries. I 1982 gav Les Humphries Singers ut ein remixa versjon av «Mexico» med ein annan tekst, som låg på hitlista i Nederland. Ei ny utgiving i 2006 inneheldt originalteksten igjen.
- Leon Russell sin versjon av songen er i 1973 på albumet hans Hank Wilson's Back Vol. I.
- Nitty Gritty Dirt Band hadde ein mindre Hot 100-hit med versjonen sin i 1974.
- Commander Cody and his Lost Planet Airmen spelte ein coverversjon av songen på framferda si i New York City 14. september 1976.[14]
- Dolly Parton framførte songen i varietéprogrammet sitt Dolly i 1976/1977.[15]
- Bill Haley spelte inn ein versjon i 1979 på dei siste innspelingsøktene sine, og han vart gitt ut på hans siste album, Everyone Can Rock and roll.
- Songen har ei framståande rolle i filmen Veronika Voss frå 1982, regissert av Rainer Werner Fassbinder.
- Sha Na Na framførte songen som ein del av ein sketsj med tema frå krigen i 1812 i showet sitt.
- Cornershop spelte inn songen som bonusspor på albumet Judy Sucks a Lemon for Breakfast frå 2009.
- Kingfish spelte inn ein live-versjon på konserten sin på Beacon Theatre i 1976, Kingfish in Concert, gitt ut i 1996.
- Den islandske songaren Erling Ágústsson spelte inn ein versjon med tittelen Við gefumst aldrei upp («Vi gir aldri opp»).
- Les Claypool gav ut ein versjon på Duo de Twang-debutalbumet Four Foot Shack frå 2014 saman med Bryan Kehoe.
- Deep Purple inkluderte ein versjon av songen på coveralbumet Turning to Crime frå 2021
Parodiar
endre«The Battle of Kookamonga»
endre| The Battle of Kookamonga Singel av Homer and Jethro frå albumet Homer and Jethro at the Country Club | ||
| B-side |
Waterloo | |
|---|---|---|
| Språk | angloamerikansk | |
| Utgjeve | 1959 | |
| Sjanger | country, Parody | |
| Lengd | 2:38 | |
| Selskap | RCA Victor | |
| Låtskrivar(ar) | Jimmy Driftwood, J. J. Reynolds | |
Countrymusikkparodistane Homer and Jethro parodierte «The Battle of New Orleans» med songen «The Battle of Kookamonga». Singelen vart gitt ut i 1959 og vart produsert av Chet Atkins. I denne versjonen blir scena endra frå ei slagmark til ein leirplass, og kampen blir endra til at speidargutane jagar jentespeidarane.
Andre parodiar
endre- «The Battle Of Queenston Heights» av Mike Darow and the Chums, 1959.[16]
- «The Battle of the Waikato» av Howard Morrison Quartet, 1960.
- «Deer Hunter's Lament» av Stew Clayton, 1973.[17]
- Den meksikanske gruppa El Tren spelte inn ein parodi med tittelen «La Batalla del Cinco de Mayo», 1980, som fortel om hendingane på Cinco de Mayo.
- Eit vers av «The Battle of All Saints Road» av Big Audio Dynamite, 1988 (eit anna vers parodierer «Duelling Banjos»).
- «The White House Burned» fortel om krigen i 1812 av Three Dead Trolls in a Baggie, 1991.
- «Ballad of Hank Williams» av Hank Williams Jr., 1981.
- «The New Battle of New Orleans», om orkanen Katrina, av Ray Stevens, 2005.
- «The Ballad of Fetteh Shmeel» av Country Yossi and the Shteeble-Hoppers, omarbeidd med ein jødisk bodskap, på LP-en Break Out frå 2005.
- «The Falklands War Song» er ein versjon som fortel om Falklandskrigen frå det britiske perspektivet.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «The Battle of New Orleans» frå Wikipedia på engelsk, den 20. juli 2023.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ 1,0 1,1 Breihan, Tom (5. februar 2018). «The Number Ones: Johnny Horton’s “The Battle Of New Orleans”». Stereogum. Henta 5. juni 2023. «...but the biggest single of 1959...had nothing to do with rock ‘n’ roll. Instead, it was a novelty march...»
- ↑ «Archived copy». Billboard. Arkivert frå originalen 13. september 2008. Henta 8. juli 2009.
- ↑ «Archived copy». Billboard. Arkivert frå originalen 8. oktober 2008. Henta 4. oktober 2008.
- ↑ Western Writers of America (2010). «The Top 100 Western Songs». American Cowboy. Arkivert frå originalen 19. oktober 2010.
- ↑ Collins, Ace. Sanger sunge i raudt, kvitt og blått: The Stories Behind America's Best-Loved Patriotic Songs, s. 62-64.
- ↑ Collins, Ace. Songs Sung Red, White, and Blue: The Stories Behind America's Best-Loved Patriotic Songs, s. 66-67.
- ↑ «CHUM Hit Parade - 1. juni 1959».
- ↑ Whitburn, Joel (2004). The Billboard Book of Top 40 Country Hits: 1944-2006, Second edition. Record Research. s. 162.
- ↑ «Johnny Horton Chart History (Hot 100)» (på engelsk). Billboard. Henta 31. august 2022.
- ↑ Cash Box Top 100 Singles, 25. juli 1959
- ↑ Cash Box Year-End Charts: Top 100 Pop Singles, 26. desember 1959
- ↑ «SA Charts 1965–March 1989». Henta 26. mars 2020.
- ↑ «Hot 100 turns 60». Billboard. Henta 6. august 2018.
- ↑ «Concert Vault - Live Concert Recordings Streamed Online». Concerts.wolfgangsvault.com. Henta 29. august 2016.
- ↑ Video på YouTube
- ↑ «CHUM Hit Parade - 27. juli 1959».
- ↑ «Clayton, Stew - My Canadian Home». Mocm.ca. Henta 29. august 2016.
