Tracy Chapman

Tracy Chapman (fødd 30. mars 1964) er ein amerikansk songar og låtskrivar, best kjent for singlane «Fast Car», «Talkin' Bout a Revolution», «Baby Can I Hold You» og «Give Me One Reason». Ho har vunne fleire Grammyprisar.

Tracy Chapman
Fødd	30. mars 1964 (60 år)
Fødestad	Cleveland
Opphav	USA
Aktiv	1986–
Sjanger	alternativ rock, USA-amerikansk folkemusikk, blues, soul, pop, folkrock
Instrument	gitar, vokal
Stemmetype	alt
Plateselskap	Elektra Records, Atlantic Records, Fast Folk
Verka som	songar-låtskrivar, songar, gateartist, komponist, gitarist, plateartist
Prisar	Grammy Award for beste nye artist, BRIT Award for International Female Solo Artist, Ohio Women's Hall of Fame, Ordenen O.R. Tambos følgesvenner

Liv og verk

Chapman blei fødd i Cleveland i Ohio. Allereie som barn lærte ho å spela gitar og skreiv sine første songar. Etter å ha fått eit stipend studerte ho sosialantropologi og afrikanistikk, og spelte på same tid inn sine første demoer. Ein av medstudentane hennar hadde kontaktar i plateindustrien, og i 1987 fekk ho platekontrakt med Elektra Records.

Chapman skriv låtar med sparsam instrumentsbruk og tekstar med sosialkritisk innhald. Ho fekk eit gjennombrot då ho opptredde på Nelson Mandela 70th Birthday Tribute Concert i 1988 på Wembley Stadion i London. Då Stevie Wonder måtte avlysa sin opptreden gjekk ho spontant på scena for andre gong og spelte fleire songar frå debutalbumet sitt Tracy Chapman. Same året deltok ho på ein veldedighetsturné for Amnesty International saman med Peter Gabriel, Bruce Springsteen, Sting og Youssou N’Dour.

Tematisk tek songane hennar ofte for seg trøysteløysa i kvardagen, sosiale problem og skuggesidene ved «den amerikanske draumen».

Album

• 1988: Tracy Chapman
• 1989: Crossroads
• 1992: Matters Of The Heart
• 1995: New Beginning
• 2000: Telling Stories
• 2001: The Collection
• 2002: Let It Rain
• 2005: Where You Live
• 2008: Our Bright Future

Referansar

• Denne artikkelen bygger på «Tracy Chapman» frå Wikipedia på bokmål, den 4. oktober 2020.