William Holman Hunt

William Holman Hunt (2. april 1827–7. september 1910) var ein engelsk kunstmålar, kjend som ein av grunnleggjarane av den prerafaelittiske brorskapen. Mange av verka hans er moralske oppmodingar til publikum, i form av allegoriar og gjennom mytologi.

William Holman Hunt
Sjølvportrett, 1867
Statsborgarskap	Det sameinte kongeriket Storbritannia og Irland, Storbritannia
Fødd	2. april 1827 London
Død	7. september 1910 (83 år) London
Yrke	kunstmålar, sjølvbiograf, raderer, bygningstegner, illustratør
Sjanger	religiøst maleri, portrett
Medlem av	Prerafaelittane
Far	William Hunt
Mor	Sarah Holman
Ektefelle	Fanny Waugh, Edith Holman Hunt
Born	Cyril Benoni Holman Hunt, Hilary Lushington Holman-Hunt, Gladys Mulock Holman Hunt
William Holman Hunt på Commons

Liv og gjerning

Far til Hunt dreiv eit varehus, sjølv gjekk han i unge år i lære for å verte kontorist. Han tok elles teiknetimar og laga ulike mønster. Mellom 1834 og 1844 arbeidde han som kopist i British Museum og for National Gallery i London. Frå 1845 gjekk han på målarskulen til Royal Academy of Arts i London.

Det vaknande samvitet, 1853

Nazareth, 1861

Hunt beundra fleirbandsverket Modern Painters som kunstkritikaren John Ruskin gav ut i 1843, og dikta til John Keats. I 1848 var Hunt ein av dei som grunnla Den prerafaelittiske brorskapen. Same året stilte Hunt ut måleriet The Eve of St. Agnes i Royal Academy. Biletet er basert på eit dikt av Keats, og vert rekna som det aller fyrste prerafaelittiske måleriet. Vennskapen med ein annan av grunnleggjarane av denne kunstrørsla, John Everett Millais, vart særleg nær. Som truande anglikanar understreka Hunt i bileta sine det moralske alvoret til rørsla.

Verket A Converted British Family Sheltering a Christian Missionary from the Persecution of the Druids frå 1850 vart møtt med skarp kritikk for den kompromisslause, naturtru framstillinga. Eit anna måleri, med tittelen To menn frå Verona, vekte heller ingen positiv åtgaum hos publikum. Men frå Ruskin fekk han dei komande åra mykje ros for tre av arbeida sine; Leigekaren (The Hireling Shepherd) frå 1852, Verdas lys (The Light of the World) (1851/56) og Det vaknande samvitet (The Awakening Conscience) frå 1853.

I januar 1854 la Hunt ut på ei reise til det heilage land; to år seinare vende han tilbake til London. Med måleriet The Finding of the Saviour in the Temple, som han selde i 1860, sikra Hunt økonomien sin og sitt yrke som kunstnar. Mellom 1869 og 1878 la han ut på fleire reiser til Hellas, Italia og Egypt og atter til Palestina, som han i 1892 besøkte for fjerde gong.

Fram til 1874 presenterte Hunt verka sine hos Royal Academy of Arts, seinare nytta han Grosvenor Gallery og New Galleries til premierelokale. 1882 flytta han til bydelen Fulham, der han til saman måla 32 måleri som i 1886 vart utstilte ved Fine Art Society.

På sine eldre dagar, i 1905, fullførte Hunt måleriet The Lady of Shalott, eit verk inspirert av den kjende balladen med same namn, dikta av Alfred Tennyson. Hunt skreiv si eiga livssoge, minneboka Pre-Raphaelitism and the Pre-Raphaelite Brotherhood kom ut i 1905.

Hunt vart gravlagt frå St. Pauls katedral i London.

Galleri

• 
  A converted British Family sheltering a Christian Missionary from the Persecution of the Druids. Synt fram 1849.
• 
  Rienzi vowing to obtain justice for the death of his young brother, slain in a skirmish between the Colonna and the Orsini factions. Måla mellom 1848 og 1849.
• 
  Christ And The Two Marys (1847)
• 
  The Shadow of Death (mellom 1870 og 1873)
• 
  Miss Gladis M. Holman Hunt (The School of Nature) (måla 1893-1894, endra ca. 1904-1905)

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «William Holman Hunt» frå Wikipedia på tysk, den 14. oktober 2012.

Bakgrunnsstoff

Commons har multimedium som gjeld: William Holman Hunt