Maurtanagarar

slekt av sporvefuglar

Maurtanagarar er fuglar i slekta Habia. Dette er fuglar med lange halar og kraftige nebb. Hannane har ein raud kam og fjørdrakt som inneheld raudt, brunt eller sota fargetonar. Hoene kan likne hannar eller i hovudsak vere gulaktig eller brun i farga. Tidlegare var maurtanagarar plassert i tanagarfamilien, Thraupidae. Dei er faktisk nærare Cardinalis i kardinalfamilien, Cardinalidae, derfor er ikkje maurtanagarar verklege tanagarar slik som fellesnamnet ymtar om.

Maurtanagarar
Sotmaurtanagar, Habia gutturalis. Illustrasjon av Joseph Smit, 1886
Sotmaurtanagar, Habia gutturalis. Illustrasjon av Joseph Smit, 1886
Systematikk
Rike: Dyr Animalia
Rekkje: Ryggstrengdyr Chordata
Underrekkje: Virveldyr Vertebrata
Klasse: Fuglar Aves
Orden: Sporvefuglar Passeriformes
Overfamilie: Passeroidea
Familie: Kardinalar Cardinalidae
Slekt: Maurtanagarar Habia
Blyth, 1840
Raudstrupemaurtanagar, Habia fuscicauda
Foto: John Norton

Alle maurtanagarar beitar på insekt, som kan vere større enn nebba. Frukt gjer ut for ein mindre del av kosthaldet deira. Raudstrupemaurtanagar, sotmaurtanagar og svartkinnmaurtanagar, som saman utgjer eit takson, lever i skog i gjenvekst og i oppstykka skogsområde. Dei sit på greiner to til tre meter over bakken og tar bytet frå lauvverk eller i flukt. Dei er òg maurfølgjarar som følgjer svermar av vandremaurar for å fange insekt som er på flukt frå maurane.

Raudkronemaurtanagar og kardinalmaurtanagar føretrekker tettare undervegetasjon og sit op høgare greiner, fire til fem meter, ofte arbeider dei seg oppover gjennom bladverket. Dei er mindre tilbøyelege til å følgje maurkolonnar.

Hofuglen byggjer eit koppforma reir og rugar to eller tre egg. Ungane forlèt reiret før dei kan flyge og gøymer seg i tett vegetasjon.

Maurtanagarar har stygge tonar i ropa, men songen er musikalske plystretonar.

Artslista

endre

Maurtanagarar i rekkjefølgje etter Clementslista versjon 6.5 frå desember 2010 [1] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler. [2]

Kjelder

endre
  • ffrench, Richard (1991). A Guide to the Birds of Trinidad and Tobago (2nd edition utg.). Comstock Publishing. ISBN 0-8014-9792-2. 
  • Hilty, Steven L (2003). Birds of Venezuela. London: Christopher Helm. ISBN 0-7136-6418-5. 
  • Morton, Isler & Isler, Tanagers ISBN 0-7136-5116-4
  • Stiles and Skutch, A guide to the birds of Costa Rica ISBN 0-8014-9600-4

Referansar

endre
  1. Clements, J.F.; T.S. Schulenberg; M.J. Iliff; B.L. Sullivan; C. L. Wood (20. desember 2010), The Clements checklist of birds of the world: Version 6.5 (Excel spreadsheet), Cornell Lab of Ornithology, henta 2. januar 2011 
  2. Syvertsen, P. O., Ree, V., Hansen, O. B., Syvertsen, Ø., Bergan, M., Kvam, H., Viker, M. & Axelsen, T. 2008. Virksomheten til Norsk navnekomité for fugl (NNKF) 1990-2008. Norske navn på verdens fugler. Norsk Ornitologisk Forening sin nettstad (publisert 22.5.2008)

Bakgrunnsstoff

endre
  Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Maurtanagarar