Severin Løvenskiold
Severin Løvenskiold (fødd 7. februar 1777 i Porsgrunn, død 15. september 1856 på Fossum i Gjerpen (noverande Skien kommune) i Telemark fylke)[1] var ein norsk verkseigar, embetsmann, kammerherre og politikar.
| Severin Løvenskiold | |||
 Severin Løvenskiold | |||
| Fødd | 7. februar 1777 Porsgrunn | ||
|---|---|---|---|
| Død | 15. september 1856 (79 år) | ||
| Statsborgar av | Noreg | ||
| Yrke | Godseigar, embetsmann og politikar | ||
| Utdanna ved | Københavns Universitet | ||
| Mor | Benedicta Henrikka Aall | ||
| Far | Severin Løvenskiold | ||
| Ektefelle | Sophie Hedevig komtesse Knuth | ||
| Barn | Otto Joachim Løvenskiold, Leopold Herman Severin Løvenskiold, Ernst Løvenskiold, Adam Christopher Løvenskiold, Herman Løvenskiold til Fossum | ||
| Verv | Statsråd utan portefølje 28. november 1814–30. juni 1817 | ||
| Verv | Noregs statsminister i Stockholm 10. juli 1828–26. februar 1841 | ||
| Føregangar | Jørgen Herman Vogt | ||
| Etterfylgjar | Frederik Due | ||
| Verv | Statthaldar i Noreg 27. februar 1841–9. august 1855 og fungerande statthaldar 10. august 1855–16. juni 1856 | ||
| Føregangar | Nicolay Johan Krog | ||
| Etterfylgjar | Jørgen Herman Vogt | ||
| Alle verv |
| ||
Utdanning og yrke
endreLøvenskiold var utdanna i bergvitskap i Tyskland og blei cand.jur. ved Københavns Universitet i 1796.[1] Han vart kammerjunker i 1796 og blei seinare tilsett i rentekammeret. Han blei assessor i kommercekollegiet i 1797 og i finanskollegiet i 1801, kor han var sekretær hos finansminister Ernst Heinrich von Schimmelmann. I 1802 kom han heim til Noreg for å ta over Fossum Jarnverk med den tilhøyrande herregarden etter faren.
Han vart utnemnd til amtmann i Bratsbergs amt 1803, kammerherre i 1804, styrar av Larvik grevskap 1805-1811. Han tok avskjed som amtmann i 1813.[1]
Politisk verksemd
endreLøvenskiold vart vald som fyrste representant frå Bratsbergs amt til riksforsamlinga på Eidsvoll i 1814.[2] Her knytte han seg til unionspartiet.[3]
Etter at unionen mellom Sverige og Noreg var eit faktum, var han norsk forhandlar ved gjeldsoppgjeret med Danmark. Løvenskiold hadde dette ansvaret frå 1814 til 1817, med tittel av statsråd.
Han var statsminister ved den norske statsrådsavdelinga i Stockholm i Sverige frå 1828 til 1841. Frå 1841 til han døydde i 1856 var han statthaldar (rigsstatholder) i Noreg.[2] Etter Løvenskiold vart statthaldarembetet ståande ledig, til tittelen vart oppheva i 1873.
Slekt
endreLøvenskiold var ein del av ei rik adelsslekt i Noreg,[3] son av kammerherre Severin Løvenskiold til Fossum jarnverk og Benedicte Henrikka Aall. Mora var tante til Jørgen, Niels, Jacob[1] og Benedicte Henrikke Aall gift med Ulrich Fredrich von Cappelen. Severin Løvenskiold var bror til Niels Aall Løvenskiold, Frederik Løvenskiold («Fritz») og Frederikke Løvenskiold.
Utmerkingar
endreLøvenskiold vart riddar av Serafimerordenen i 1829 og fekk storkrossen av St. Olavs Orden i 1847. I 1848 blei han riddar av Elefantordenen og i 1853 fekk han Borgardådsmedaljen i gull. Han var medlem av Det Kongelige Norske Videnskabers Selskab frå 1829 og æresmedlem av Kungliga Svenska Landtbruks-Akademien.[4]
Kjelder
endre- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Lindstøl, Tallak (1857-1925) (1914). «Løvenskiold, Severin». Stortinget og statsraadet: samt tillæg. D. 2 : Biografier L-Ø. Kristiania: Steen'ske bogtrykkeri. s. 576–577.
- ↑ 2,0 2,1 Biografisk informasjon om Severin Løvenskiold NSD Norsk senter for forskningsdatas politikararkiv
- ↑ 3,0 3,1 «Severin Løvenskiold (1777-1856)». Eidsvoll 1814. Henta 10. mars 2015.
- ↑ Tore Pryser. «Severin Løvenskiold». Norsk biografisk leksikon. Henta 10. mars 2015.