Storhertug (italiensk granduca, tysk Großherzog) er ein fyrstetittel som har rang mellom konger eller kurfyrster og hertugar.

Storhertugar av Litauen.

Cosimo I av Medici, hertug av Firenze, var den første fyrsten som tok tittelen storhertug. Han fekk han tildelt i 1569 av pave Pius V. Før første verdskrigen var over vart denne vørdnaden innehatt av statsoverhovudet i Luxemburg (sidan 1815) og dessutan av seks tyske fyrstar, nemleg herskarane i Hessen-Darmstadt og Baden (sidan 1806), Sachsen-Weimar, Mecklenburg-Schwerin og Mecklenburg-Strelitz (sidan 1815) og dessutan Oldenburg (sidan 1829). Kongen av Preussen bar tittelen storhertug av Nedre Rhen og Posen, medan keisaren av Austerrike bar tittelen storhertug av Toscana og Krakow.

Sjå òg

endre

Bakgrunnsstoff

endre