Valentinitt
Valentinitt er eit rombisk mineral med formelen Sb2O3. Mineralet finst som eit omvandlingsprodukt av andre antimonmineral.
| Valentinitt | |||
 Ein prøve valentinitt frå Algerie (storleik: 6.9 x 4.4 x 3.3 cm) | |||
| Generelt | |||
|---|---|---|---|
| Kategori | Oksydmineral | ||
| Kjemisk formel | Sb2O3 | ||
| Strunz-klassifisering | 04.CB.55 | ||
| Krystallsymmetri | Ortorombisk (2/m 2/m 2/m) dipyramidal | ||
| Einingscelle | a = 4.91 Å, b = 12.46 Å, c = 5.42 Å; Z = 4 | ||
| Identifikasjon | |||
| Farge | fargelaus, snøkvit, bleik gul, rosa, grå til brunaktig | ||
| Krystallform | Prismatiske krystallar, stundom flatttrykt, vifteforma eller stjerneforma samlingar av krystall; lamellert, skiveforma, korna, massive. | ||
| Krystallsystem | Ortorombisk | ||
| Kløyv | {110}, perfekt; {010}, uperfekt | ||
| Fastleik | Sprø | ||
| Mohs hardleiksskala | 2.5–3 | ||
| Glans | Diamantaktig, perleaktig på kløyv | ||
| Strekfarge | Kvit | ||
| Transparens | Gjennomsiktig til gjennomskineleg | ||
| Spesifikk vekt | 5.76 | ||
| Optiske eigenskapar | |||
| Optiske eigenskapar | Toaksa (-) | ||
| Brytingsindeks | nα = 2.180 nβ = 2.350 nγ = 2.350 | ||
| Dobbeltbryting | δ = 0.170 | ||
| 2V-vinkel | Særs liten | ||
| Kjelder | [1][2][3] | ||
Mineralet fekk namn midt på 1800-talet etter Basilius Valentinus, ein alkymiist. Valentinitt vart først skildra i 1845 etter ein førekomst i Les Chalanches-gruva i Allemont i Isère i Rhône-Alpes i Frankrike.[2]
Sjå òg
endreKjelder
endre- Valentinitt. (2009, 5. mars). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/valentinitt.