Blyfasan

fugleart

Blyfasan (Crossoptilon auritum) er ein asiatisk hønsefugl i fasanfamilien.[1] Han finst berre i Kina, men er vanlegast av alle øyrefasanar (Crossoptilon).

Blyfasan
Blyfasan
Blyfasan
Status
Status i verda: LC Livskraftig
Systematikk
Rike: Dyr Animalia
Rekkje: Ryggstrengdyr Chordata
Underrekkje: Virveldyr Vertebrata
Klasse: Fuglar Aves
Orden: Hønsefuglar Galliformes
Familie: Fasanfamilien Phasianidae
Slekt: Crossoptilon
Art: Blyfasan C. auritum
Vitskapleg namn
Crossoptilon auritum

Utsjånad og læte

endre
 
Blyfasan i Central Park Zoo i New York.

Blyfasan er ein stor fasan som kan bli opptil 98 cm lang. Fjørdrakten er karakteristisk med svart isse, raud hudflik i andletet, gule auge og forlenga øyredekkande fjører som former lange kvite duskar bak auga. Den spektakulære bøygde og lause halen med 24 forlenga blågrå fjørar er svartprikka. Kjønna er like på utsjånad, men hannen er noko større. Revirlætet til hannen består av ein serie med fire til fem hesa og harde kra.[2]

Utbreiing

endre

Fuglen lever berre i skogsområde i fjelltrakter i nordlege og sentrale Kina,[1] frå austlege Qinghai austover gjennom Gansu til Indre Mongolia (Helan Shang) og sørover til vestlege Sichuan og nordaustlegaste Tibet (Danglafjella).[2]

Systematikk

endre

Studiar viser at blyfasan er i nær slekt med sotfasan.[3][4] Han blir rekna som monotypisk, det vil seia at han ikkje blir inn delt i nokre underartar.

Levesett

endre

Blyfasan finst i bar- og blandingsskog i fjelltrakter og dessutan blant einebuskar og snar over tregrensa. Føda består hovudsakleg av bær og plantemateriale. Fuglen hekkar mellom april og juni.[2]

Status og trugsmål

endre

Arta har eit stort utbreiingsområde og ein stor populasjon med stabil utvikling, derfor blir han ikkje rekna for å vera utsett for nokon særskild trussel. Den internasjonale naturvernsunionen IUCN reknar arten som livskraftig (LC). [5] Ein kjenner ikkje til storleiken på heile populasjonen, men han blir skildra som vanleg.[6]

Galleri

endre

Kjelder

endre
  1. 1,0 1,1 Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2015-08-11
  2. 2,0 2,1 2,2 McGowan, P.J.K., Kirwan, G.M. & Boesman, P. (2019). Blue Eared-pheasant (Crossoptilon auritum). I: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. (henta 17. februar 2019).
  3. Huang Zu-hao, Liu Nai-fa, Xiao Yi’an, Cheng Ya-lin, Mei Wen-feng, Wen Long-ying, Zhang Li-xun & Yu Xiao-ping (2009) Phylogenetic relationships of four endemic genera of the Phasianidae in China based on mitochondrial DNA control-region genes. Mol. Phyl. & Evol. 53(2): 378–383.
  4. Li Xiujuan, Zhu Yaohong, Liu Panqi, Zhuge Zengyu, Su Guosheng & Wang Jiufeng (2010) Assessment of genetic diversity in Chinese eared pheasant using fluorescent-AFLP markers. Mol. Phyl. & Evol. 57(1): 429–433.
  5. Mal:IUCN2015.4
  6. del Hoyo, J.; Elliott, A.; Sargatal, J. 1994. Handbook of the Birds of the World, vol. 2: New World Vultures to Guineafowl. Lynx Edicions, Barcelona, Spain.