Derivator er ein komponent som deriverer ei elektrisk spenning. Dei er som oftast bygd rundt ein operasjonsforsterkar[1].

Derivator bygd rundt ein operasjonsforsterkar.

Analyse i tidsplanet

endre

Kondensatoren blokkerer likestraum, så inngangsstraumen   fører til at kondensatoren får ei ladning

 

der   er spenninga over kondensatoren. Utgangsspenninga kan uttrykkast

 

Men etter som

 

kan straumen uttrykkast

 

og utgangsspenninga kan uttrykkast

 

Krinsen finn den deriverte (stigningskoeffisienten) til inngangsspenninga  . Tidskonstanten   bestemmer kor følsam derivatoren er.

Frekvensrespons

endre
 
Frekvensrespons for derivator og HP-filter.
 
HP-filterkrins.

Derivasjon i tidsplanet tilsvarar multiplikasjon med   i s-planet, så transferfunksjonen til derivatoren blir

 

der   er Laplace-operatoren. Parameteren   er kompleks frekvens, der   er demping,   og   er frekvens, i rad/s.

For å finna frekvensresponsen set vi  , slik at  . Vi plottar så talverdien

 

med logarithmisk frekvensakse og med talverdien i dB. Frekvensresponsen til derivatoren aukar med 20 dB/dek. Derivatoren blokkerer likespenning.

Modifikasjon for å redusera høgfrekvent støy

endre

At frekvensresponsen til derivatoren aukar med 20 dB/dek fører til at eventuell høgfrekvent støy blir forsterka. I mange samanhengar er dette problematisk og ein ynskjer å avgrensa responsen i høgfrekvensområdet. Det gjer ein ved å setta inn ein seriemotstand   på inngangen. Ein får då eit HP-respons.

Derivatorar ei elektroniske byggeklossar som inngår i mange ulike krinsar, som til dømes kurvegeneratorar, detektorar i form av enkle matsja filter nytta i samband med telekommunikasjon, osb.

Referansar

endre
  1. Floyd, T.L., Electronic devices, 10. utg., Pearson, 2018.

Sjå òg

endre