Laplace-transformasjon
Laplacetransformasjon er ein matematisk operasjon som overfører ein funksjon frå tidsplanet til eit komplekst plan, kalla -planet[1][2][3]. Ved å gjere det vil enkelte matematiske operasjonar kunne bli enklare å utføre. Dette gjeld spesielt derivasjon, integrasjon og foldning. Transformasjonen er kalla opp etter Pierre-Simon Laplace.
Den tidsdiskrete varianten av laplace-transformasjonen er kjend som Z-transformasjonen.
Definisjon
endreDen einsidige laplacetransformasjonen er definert:
,
der er ein funksjon (eller eit signal) i tidsplanet, er kompleks frekvens, er den imaginære eininga, er vinkelfrekvensen (rad/s) og σ er reell. I eit stabilt system er σ negativ, og tilsvarar demping. Innan matematikk og fysikk er det vanleg å nytta symbolet for den imaginære eininga, i staden for . I samband med ingeniørfag nyttar ein som oftast symbolet , for å unngå forveksling med elektrisk straum, som òg har symbolet .
Tosidig Laplace-transform
endreEin kan òg definera ein to-sidig Laplace-transformasjon, som
Invers Laplace-transformasjon
endreDen inverse Laplace-transformasjonen transformerer frå det komplekse frekvensplanet ( -planet) attende til tidsplanet[4]:
der er eit reelt tal større enn den største av realdelane til alle singularitetane til , og er avgrensa på integrasjonsvegen.
Operasjonar i s-planet
endreI -planet vert derivasjon erstatta av multiplikasjon med , og integrasjon vert erstatta av divisjon med , noko som er mykje enklare operasjonar.
Foldning av dei to signala og vert i tidsplanet utført som
der er foldningsoperatoren, som er ein kompakt notasjon for foldning. I -planet tilsvarar dette multiplikasjon:
der og er Laplacetransformasjonane av respektivt , som er enklare å utføra. På same vis tilsvarar foldning i -planet multiplikasjon i tidsplanet.
Praktisk bruk
endreLaplacetransformasjon spelar ein vikig rolle i samband med analyse og syntese av lineære dynamisk system. innan signalhandsaming[4][5][6] og reguleringsteknikk[7][8].
Sjå òg
endreReferansar
endre- ↑ Appel, W., Mathématiques pour la physique et les physiciens, 4. utg., H&K Editions, 2008.
- ↑ Arfken, B.B. og Weber, H.J., Mathematical methods for physicists, 6. utg., Elsvier Academic Press, 2005.
- ↑ Dyke, P.P.G., An introduction to Laplace transforms and Fourier series, Springer, 2001.
- ↑ 4,0 4,1 Kuo, F.F., Network analysis ans syntesis, John Wiley & Sons., 2. utg., 1966.
- ↑ Lathi, B.P., Linear systems and signals, Oxford Univ. Press, 2010.
- ↑ Haykin, S. og van Veen, B., Signals and systems, John Wiley & Sons, 1999.
- ↑ Balken, J.G., Reguleringsteknikk, bind 1, Tapir, 1977.
- ↑ Kuo, B.C., Automatic control systems, 6. utg., Prentice-Hall, 1991.