Det Liberale Folkepartiet (1972-1988)

Sjå òg Det Liberale Folkepartiet (1992-) og Liberale Folkeparti (1957)

Det Liberale Folkepartiet (DLF) var eit sosialliberalt politisk parti i Noreg mellom 1972 og 1988. Frå 1972 til 1980 var partinamnet Det Nye Folkepartiet. Partiet oppstod som fylgje av splittinga av Venstre i 1972. I 1988 vart partiet slått saman igjen med Venstre. Eit anna parti med same namnet vart starta opp i 1992 (sjå Det Liberale Folkepartiet (1992-)).

Det Liberale Folkepartiet (1972-1988)
Land	Noreg
Grunnlagt	1972
Nedlagt	1988
Ideologi	Sosialliberalisme

Ungdomsorganisasjonen til Det liberale folkepartiet heitte Det Liberale Folkepartiets Ungdom (DLFU).

Historie

Det Liberale Folkepartiet vart oppretta etter splittinga på Venstre sitt ekstraordinære landsmøte på Røros i 1972. Bakgrunnen for splittinga var ein langvarig konflikt mellom ulike fløyar i Venstre. Enkelte grupper i Venstre, mellom anna store delar av Unge Venstre, hadde vore misnøgde med at Venstre var med i den borgarlege koalisjonsregjeringa til Per Borten. Ein kan på denne tida snakka om ein venstre- og ein høgre-fløy i Venstre. Då EF-striden kom forsterka denne motsetningane, og Venstre vart delt om lag på midten i EF-spørsmålet. Etter EF-avstemninga i 1972 vart EF-motstandarane i Venstre, med Gunnar Garbo og Hallvard Eika i spissen, med i regjeringa Korvald, ei rein nei-regjering med Senterpartiet og Kristeleg Folkeparti. Ja-fløyen, som òg kan kallast høgre-fløyen, i partiet reagerte sterkt på dette. Resultatet vart det ekstraordinære landsmøtet på Røros. Etter at det vart klart at dei var i mindretal i Venstre forlet ja-folka landsmøtesalen, den 11. november 1972.

Utbrytarane kalla seg i byrjinga Folkepartiet Nye Venstre, men måtte snart endre namn til Det Nye Folkepartiet (DNF) etterat regjeringa Korvald, ikkje ville godkjenna dette partinamnet. 8 av Venstre sine 13 stortingsrepresentantar vart med i Det Nye Folkepartiet, deriblant nestleiaren i Venstre Helge Seip og den tidlegare leiaren Bent Røiseland. Ved stortingsvalet 1973 fekk DNF valt inn ein representant, Ole Myrvoll frå Hordaland. I 1977 fall partiet ut av Stortinget og kom aldri inn att. I 1980 endra det namn til Det Liberale Folkepartiet.

Partiet hadde sterke likskapstrekk med Venstre, men var meir klart sosialliberalistisk og delte ikkje Venstre sin klare miljøprofil. Medan Venstre på 1970-talet prøvde å ta avstand frå den borgarlege sida og på 1980-talet søkte samarbeid med Arbeidarpartiet var DLF alltid eit klart borgarleg parti. Utover 1980-talet gjekk oppslutninga stadig nedover. Ved kommune- og fylkestingsvalet i 1987 stilte Venstre og DLF felleslister i mange fylke og kommunar. På ein samlingskongress 4. - 5. juni 1988 vart partiet slått saman att med Venstre. Den siste DLF-leiaren, Marit Bjorvatn, vart nestleiar i Venstre og DLF-medlemer vart kvoterte inn i styre på alle plan i Venstre.

Tabellar

Partileiarar i DLF

• 1972-73 Helge Seip
• 1973-78 Magne Lerheim
• 1978-80 Ingvar Helle
• 1980-82 Gerd Søraa
• 1982-86 Øyvind Bjorvatn
• 1986-88 Alice Ruud
• 1988 Marit Bjorvatn

Parlamentariske leiarar

• 1973-1977 Ole Myrvoll

Valresultat

Stortingval 1973-1985 Årstal Prosent av stemmene Stortingsrepresentantar 1973 3,4% 1 1977 1,4% ¹ 0 1981 0,5% 0 1985 0,5% 0

Fylkestingval 1975-1987 Årstal Prosent av stemmene 1975 2,9% 1979 1,3% 1983 0,7% 1987 0,4%

¹ Partiet stilte felleslister med eit eller fleire av partia Kristeleg Folkeparti, Senterpartiet eller Venstre i nokre fylke. Dette talet er eit overslag med røystene til felleslistene fordelt på dei einskilde partia.